obszerny
obyczajny
obyczajowy
obywatel
1. ‘członek społeczeństwa danego państwa’; 2. ‘stały mieszkaniec jakiegoś terenu’; 3. dawniej ‘posiadający nieruchomość w danej miejscowości’; od XVI w.; zapożyczenie z czes. obyvatel ‘mieszkaniec’< czasownik obyvat ‘mieszkać, zamieszkiwać’ (podobny dawny pol. czasownik obywać); próbą polonizacji wyrazu jest forma obywaciel z XVI w.
Ocet
1. ‘roztwór wodny kwasu octowego’; 2. stpol. ‘skwaśniałe wino’.
ochlej
ochotnik
ochotny
ochrona
ochronka
ochronny
ochrzcić
ociemniały
ociemnieć
ocnąć się
‘obudzić się, oprzytomnieć’; od XVI w.; pochodzi od psłow. *oťьtnąti (< *ot-jьnąti) ‘zacząć przywracać zdolność odbierania wrażeń zmysłowych, odczuwania, przywrócić przytomność’ – czasownik z przyrostkiem -ną- utworzony od psłow. *oťutiti; pierwotną pol. postacią była forma octnąć, która następnie przeszła zmianę grupy spółgłoskowej: ctn> ckn; dawniej występowała również forma niezwrotna ocknąć w tym samym znaczeniu
oczernić
oczyszczalnia
oczywisty
1. ‘niebudzący wątpliwości, pewny’; 2. oczywisty rok ‘termin sądowy pozostający w związku ze znalezieniem u kogoś oczywistego dowodu winy’ (XV w.)
oczywiście
1. ‘bez wątpienia, na pewno’; 2. stpol. oczywiście, oczwiście ‘osobiście,we własnej osobie; w obecności zainteresowanego’; przysłówek tenpowstał ze złożenia słów oczy + *vistъ (pochodzącego od czasownika *viděti; patrz WIDZIEĆ); pierwotnie ‘taki, który był widziany przez kogoś na własne oczy’, por. też czes. očivistě ‘bez wątpienia’
Od
1. Przyimek; 2. przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne, oznaczający przeciwieństwo, wzmocnienie, oddalenie, wykonywanie czegoś wg wzoru, powtórzenie w odpowiedzi danej czynności lub uczynienie czegoś na nowo’.