‘do końca, do ostatka, na zawsze’; wyr. określ.; Przysięgaliśmy sobie miłość do grobowej deski (…). – K. Grochola.
‘do niczego, byle jakie, marne, nic nie warte’; wyr. określ., rzem.; (…) są to nasze poglądy wynikające ze starości, która jak wiadomo z natury rzeczy jest do kitu (…).
‘na zawsze, bardzo długo’; wyr. określ., bibl. (Mt 28, 20: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.”); Świąteczna Orkiestra Pomocy gra z wami do końca świata i jeden dzień dłużej. – hasło Jerzego Owsiaka.
‘do końca, z wielkim wysiłkiem, z całkowitym poświęceniem’; wyr. określ.; To będzie walka do ostatniego tchu (tyt.) – „Nowy Dzień”; Trzepoce zdanie jednym tchem jąkane/do ostatniego tchu – S. Barańczak.
‘do końca, do ostatniego momentu, do śmierci’; wyr. określ., milit.; Walczyli dzielnie, do ostatniej kropli krwi, ale stanowiska nie udało się uratować. – TV Puls.
‘życzenia doczekania następnego roku składane w Nowy Rok’; fraza (z archaicznym dziś zaimkiem wskazującym w formie D. l. poj.: siego ‘tego’).
‘całkowicie, do głębi, na wskroś, bez reszty, całkowicie, zupełnie’; wyr. określ., anatom.; Młody chłopak wzbudzał przerażenie, był zepsuty do szpiku kości. – GP; Przemarzłam dziś do szpiku kości. – Internet.
‘dwoje ludzi musi chcieć być razem, aby związek miał sens’; frazeologizm używany obecnie w odniesieniu do różnych sytuacji i wydarzeń, np. politycznych, społecznych; fraza (spopularyzowana przez zespół „Budka Suflera” – piosenka „Bo do tanga trzeba dwojga”); Bo do tanga trzeba dwojga (…). (tyt.)– „Cogito”.
‘dwa razy coś się nie udało, za trzecim się uda’ albo ‘trzy razy coś się udało, za czwartym już się nie uda’; fraza, przysł.; I od dziś zmieniamy staropolskie przysłowie: do trzech razy sztuka. – „Angora”.
‘o czymś, czego jest bardzo dużo, w czym można przebierać i wybierać’; wyr. określ.; Wiele jest dzisiaj dróg honoru,/do wyboru – do koloru. – za J. Liberkiem.
‘dotkliwie, bardzo mocno; wyr. określ. (często w połączeniu z czas.: dotknąć,dopiec, dogryźć itp.); Swoim zachowaniem dotknęła mnie do żywego. – Internet.
‘doprowadzić do skutku kupno, sprzedaż, uzgodnić coś’; zwrot, hand.; Kręcili się podejrzani ludzie, chcieli dobić targu, ale albo dawali zbyt mało, albo robili to nieudolnie. – „Polityka”; Po długich pertraktacjach dobili targu i wreszcie zakończyli spotkanie. – TV Puls.
‘skończyć, zakończyć coś, np. życie’; zwrot; Roland czuje, że dobiegł już kresu. – „Pieśń o Rolandzie”.
‘zainteresować się gruntownie czyjąś działalnością z zamiarem porachowania się z nim, dokuczenia mu; ukrócić czyjąś samowolę, zaatakować kogoś; ukarać kogoś, pognębić’; zwrot; Zostań politykiem prędzej czy później możesz dobrać się do skóry każdemu. – Internet.
‘o parze lub grupie osób: dobrać się odpowiednio, pasować do siebie’; zwrot, stp. korzec to duże naczynie o objętości ok. 100 l, służące dawniej do przechowywania rzeczy sypkich; dobrać się jak w korcu maku jest równie trudno jak znaleźć igłę w stogu siana; Wszyscy uważają, że dobraliśmy się jak w korcu maku. – „Victor G”; Jęz.
‘honor, nieposzlakowana opinia’; wyr. rzecz., bibl. (W przekł. J. Wujka Prz 22, 1: „Lepsze imię dobre niż wielkie bogactwo.”); Wprawdzie z tego powodu zarabiającej dotąd 3 mln funtów rocznie modelce bieda nie zagląda w oczy, jednak jej rynkowa cena spadła (o utracie dobrego imienia nie wspominając). – „Nowy Dzień”.
‘przyjazne serce; dobroć, łagodność, życzliwe nastawienie do innych’; wyr. rzecz.; NFZ to urzędnicy, którzy stosują się do pewnych praw, i nie ma co liczyć na ich dobre serce.
‘pochwała, pocieszenie, życzliwe przyjazne odezwanie się’; wyr. rzecz., w stp. ‘nieposzlakowana opinia’; Nic, ino siedź w chałupie, a haruj, a zabiegaj, a jeszcze słowa dobrego nie usłyszysz. – W. Reymont.
‘dobry, zły czyjś stan fizyczny lub psychiczny’; wyr. rzecz.; (…) n owych przepisów nie należy jednak traktować jako ograniczenie prawa do okazywania dobrego samopoczucia.
czyjś, czegoś – ‘osoba życzliwa, uczynna, pogodna’; istota nadprzyrodzona mająca wpływ na ludzkie życie; wyr. rzecz., relig.; wyrażenie powstało prawdopodobnie na zasadzie przeciwieństwa do złego ducha; Dobrym duchem jest pani Czesia. – „Moje Miasto”.
‘nastrój pogody, radości’; wyr. rzecz.; Maciek nie traci dobrego humoru.
‘Chrystus’, wyr. rzecz., bibl. (J 10, 10: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.”);
‘dobry gust, poczucie piękna, harmonii’; wyr. rzecz.; Czasami jest to na granicy dobrego smaku.
‘dobry początek, pomyślne rozpoczęcie czegoś’; wyr. rzecz., sport.; Nasi zawodnicy mieli bardzo dobry start w tych zawodach, niestety ich sukcesy bardzo szybko się zakończyły.
‘czyn zgodny z zasadami moralnymi, godny naśladowania, szlachetny’; wyr. rzecz., bibl. (Mt 26, 10: „Czemu sprawiacie przykrość tej kobiecie? Spełniła dobry uczynek względem mnie. (…).”, por. także: Mk 14, 7); (…) ujawnił też inne swoje sekrety (...), a to, że żyli „według przykazań”, a to, że praktykuje „dobre uczynki” (…). – W. Łysiak.
‘dobry dowcip jest bardzo cenny’; fraza, przysł.; tynf ‘dawna srebrno-miedziana moneta polska wartości 18 gr, będąca w obiegu XVII-2.poł. XVIII w.’ Od nazwiska A. Tymfa – mincarza polskiego żyjącego za panowania Jana Kazimierza; Nie od dziś wiadomo, że dobry żart tynfa wart.
‘zamiary i pragnienia nie starczą do osiągnięcia celu, potrzebne jest skuteczne działanie’; fraza, relig.; przysł. wykorzystane w wypowiedzeniu; Mówi się, że piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami, ale dobrymi wysiłkami wybrukowane jest niebo. – J. Twardowski.
‘wszystko zostało powiedziane, na tym koniec’; fraza; Jednym słowem nic dodać, nic ująć, świetny kandydat na dobrego i konkretnego przywódcę. – Internet.