wąchać kwiatki od spodu
‘leżeć w grobie’; zwrot, eufem. związany z tabu językowym dotyczącym śmierci; Jęz.
Wąs
wąskie gardło
‘zwężony odcinek drogi, który utrudnia przejazd; trudna do pokonania przeszkoda’; wyr. rzecz.; Od początku skarżą się na wąskie gardło w przyznawaniu pieniędzy. – „Ozon”.
Wątek
Wąż
Wbić
wbić klin między kogoś
‘skłócić kogoś, skonfliktować różne strony’; zwrot, rzem. klin ‘drewienko przycięte trójkątnie, wbijane dla rozszczepiana twardych materiałów’; To Kaczyńscy chcą wbić klin między nas i Janka – twierdzi Bronisław Komorowski. – „Newsweek”.
wbić sobie coś do głowy
‘upierać się przy czymś, nie dać się przekonać, że coś jest inaczej’; zwrot; Tak sobie wbił do głowy, że cała ta wyczytana machina onych sennych majaczeń jest prawdą. – M. Cervantes.
wbić/wbijać komuś nóż w plecy
wbić/wbijać komuś nóż w plecy
wbić/wbijać komuś nóż w plecy
‘zaatakować kogoś znienacka, podstępnie; zdradzić kogoś, w podstępny, haniebny sposób przyczynić się do czyjegoś niepowodzenia’; zwrot, krymin.; Ich pomocnikami stają się najczęściej nie osoby z wiedzą i wizją (…), ale ludzie lojalni, bo w pełni zależni, tacy, którzy nie wbiją noża w plecy. – „Ozon”.
wbić/zabić komuś ćwieka
‘sprawić kłopot, zmuszając do szukania rozwiązania, do podjęcia decyzji, postawić kogoś w krępującej sytuacji’; zwrot; stp. ćwiek ‘gwóźdź, też szewska szpilka do przybijania podeszew’; Jęz.
wbijać komuś nóż w serce; nóż utkwił komuś w sercu
‘ranić czyjeś uczucia, urazić dotkliwie; czyjeś uczucia zostały zranione, urażone’; zwrot, krymin.; A biednemu chłopczynie, gdy usłyszał te słowa, zdawało się, że mu nóż utkwił w sercu.
wbijać/wbić/wsadzać/wsadzić komuś szpileczkę
‘dokuczyć komuś troszeczkę, okazać komuś złośliwość’; zwrot; Jednak na koniec musi wbić mu szpileczkę .
wbijać/wbić/wsadzać/wsadzić komuś szpilę
‘dokuczyć komuś bardzo, być złośliwym w stosunku do kogoś’; zwrot; W naszym wywiadzie – debacie co rusz wbijają sobie szpilę.
Wciągać
wciągnąć/wciągać kogoś w orbitę czegoś
‘zainteresować, zaabsorbować kogoś czymś; wprowadzić kogoś do czegoś, nakłonić kogoś do współuczestnictwa w czymś’; zwrot; Zaczęli mnie nawet wciągać w swoją orbitę życia towarzyskiego. – „Angora”.
Wciskać
wciskać komuś kit
wciskać komuś kit
‘umrzeć’; zwrot, eufem.; Czy żywot marny,/czy znakomity,/kres ma jednaki – /odwalenie kity. – „Cogito”.
wdeptać kogoś w ziemię
‘zniszczyć kogoś, doprowadzić kogoś do klęski, upadku’; zwrot; Chyba zrozumiał, że gardząc socjotechniką, zostanie przez konkurentów wdeptany w ziemię.
Wdowi
wdowi grosz/grosik
‘niewielka suma dana przez ubogą osobę kosztem wyrzeczeń, ale z dobroci serca’; wyr. rzecz., bibl. Wyrażenie pochodzi z przypowieści ewang. o ubogiej wdowie, która wrzuciła do skarbonki „dwa drobne pieniążki” – wszystko, co miała (Mk 12, 41-44, Łk 21, 1-4).
wdowi grosz/grosik
Wdowiec
Wdzięczność
według własnego widzimisię
‘zgodnie z własnym upodobaniem, z własnymi poglądami, nie licząc się z nikim’; wyr. określ.; Do tej pory szantażowali wszystkich, których wzywali według własnego widzimisię .
Wejrzenie
Wejść
wejść/zejść na złą drogę
wejść/zejść na złą drogę
‘zacząć postępować niewłaściwie, nieetycznie’; zwrot, bibl. (por. sprowadzić kogoś na złą drogę );
Wesele
wesprzeć/podeprzeć kogoś ramieniem
‘pomóc komuś, służyć wsparciem, być dla kogoś podporą’; zwrot.
Wet
wet za wet
to samo za to samo, odwzajemniając się tym samym (zwykle złem za doznane zło); odpłacając się czymś za coś, niczego nie darowując, odpłacając pięknym za nadobne’; wyr. określ., nawiąz. bibl. (por. oko za oko, ząb za ząb; miarka za miarkę; Ap 6-7); wet dawn. ‘odpłacenie, odwzajemnienie’; Jesteśmy przygotowani, aby oddać cios za cios, czy wet za wet. – TVN.
wezwać/wziąć kogoś na dywanik
‘wezwać podwładnego do gabinetu na rozmowę, zazwyczaj nieprzyjemną’; zwrot, z odmiany zawodowej; Już rano dostałem informację, że prezes wzywa mnie na dywanik . – TVN.
Węgiel
Węgielny
węszyć/czuć/wietrzyć/wyczuwać podstęp
‘podejrzewać podstęp, zdradę na podstawie jakiejś przesłanki’; zwrot; Dzieciaki nie ukrywają zdumienia. Rozglądają się, węszą podstęp. – „Nowy Dzień”.
Węzeł
węzeł gordyjski
węzeł gordyjski
‘skomplikowany problem, zawiła, trudna do rozwiązania sprawa’; wyr. rzecz. (zwykle tworzy zwrot w połączeniu z czas.: przeciąć, rozciąć … – ‘rozstrzygnąć bardzo trudną, skomplikowaną sprawę w sposób stanowczy, radykalny’), starożyt. grec. Wyrażenie węzeł gordyjski nawiązuje do podania, wg którego Aleksander Macedoński rozciął mieczem kunsztowny węzeł zawiązany przez Gordiosa I, ojca Midasa, króla Frygii. Zgodnie z przepowiednią ten, kto rozsupła ten węzeł, miał otrzymać władzę nad Azją...
Wiadomość
Wiadro
wiara góry przenosi
wiara góry przenosi
‘pozytywne nastawienie, optymizm powodują, że człowiek czuje się silny, ma przekonanie, że może wszystko zrobić’; fraza, bibl. (Mt 17,20: „On zaś rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: „Przesuń się stąd tam!”, a przesunie się. I nic niemożliwego będzie dla was».”); P rzeczytajcie i uwierzcie, że człowiek może góry przenosić; (…) przysłowie mówi, że wiara góry przenosi (…). – „Newsweek”; Wiara...