Nicienie - podsumowanie

CHARAKTERYSTYKA NICIENIE
Nicienie zwane są potocznie robakami obłymi.

BUDOWA:
Zewnętrzna powłoka: wór powłoko- mięśniowy, składa się z : oskórka, nabłonka, pojedynczej warstwy mięśni.
Oskórek: przenikają przez niego tylko woda i gazy, zapobiega strawieniu nicienia przez enzymy żywiciela, zbudowany z sub. białkowej. Pod nim leży jednowarstwowy nabłonek zwany hipodermą, tworzy wałki hypodermalne wzdłuż ciała, wór składa się z mięśni podłużnych. Jama ciała wypełniona surowiczym płynem, nadający zwierzęciu sprężystość pełni rolę szkieletu, rozprowadza także sub. odżywce z jelita po całym ciele.

UKŁAD POKARMOWY:
Ma postać przewodu, rozpoczętego o. gębowym, a kończącego o. odbytowym. Początkowy to jelito przednia, końcowy tylnie- pochodzenia ektodermalnego, za o. gębowym jest gardziel. J. środkowe ma postać prostej rury.

Układ oddechowy:
Nie posiadają go, prowadzą wymianę gazowa całą powierzchnia ciała, pasożyty potrafią oddychać beztlenowo.

UKŁAD NERWOWY:
Ma prostą budowę jest związany z powłoką ciała. Centralna część to : pierścień około gardzielowy, łączy się z nim kilka pni nerwowych. Nicienie maja słabo rozwinięte narządy zmysłów- są to receptory czuciowy rozmieszczone na pow. ciała.

Układ wydalniczy:
Składa się z 2 kanałów, w bocznych wałkach hypodermalnych, otwierających się wspólnym otworem wydalniczym. Posiadają niewielka l. komórek. Służy on do osmoregulacji, usuwania zbędnych lub szkodliwych produktów przemiany materii.

ROZMNAŻANIE:
Większość jest rozdzielnopłciowa, do zapłodnienia dochodzi w macicy, samice są jajorodne. Larwy kilkakrotnie przechodzą proces linienia. Niektóre nicienie mają tylko jednego żywiciela i są to pasożyty monkseniczne, te które mogą pasożytować w różnych gatunkach to polikseniczne. Nicienie wolno żyjące: np. węgorek octowy. Pasożyty roślin: np. węgorek pszeniczny. Pasożyty zwierząt i człowieka: np. glista ludzka, żyje w jelicie cienkim, z kałem wydostaje się na zewnątrz, w jajach rozwijają się larwy czekające na połkniecie przez żywiciela, trafiają do jelita i wydostają się z osłon jajowych, wgryzają się w jego ścianki i przedostają do naczyń krwionośnych, wędrują do płuc i przechodzą do pęcherzyków płucnych, po linieniu-2 wędrują do oskrzelików, oskrzeli, krtani, i tchawicy gdzie przełknięte odruchowo ze śluzem trafiają do żołądka i stąd do jelita, zaczynają rozmnażać się płciowo. Włosień kręty: jego cykl w ciele jednego żywiciela, zarażenie: przez surowe mięso wieprzowe zawierające otorbione larwy włośnika zwane trychinami, w przewodzie po. Larwy wydostają się z osłonek i wgryzają w ścianki jelita, samce gin napo kopulacji, samice są jajożyworodne, larwy przedostają się do naczyń krwionośnych, wędrują do mięsni poprzecznie prążkowanych, tam kilkakrotnie linieją, i otaczają się cystą. Długotrwałe gotowanie mięsa oraz zamrożenie do -37 zapobiega zarażeniu. Owsiki: żyją w końcowej części jelita grubego, zapłodnione samice opuszczają jelito aby złożyć jaja w okolicy otwory odbytowego. Po przełknięciu jaj dochodzi do zarażenia owsik jest pasożytem monoksenicznym.