Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Potomek rodu, którego męscy przedstawiciele byli oficerami nieprzerwanie od XVIII w. Ukończył Akademię Wojskową w Toledo, w latach 1912–26 walczył w Maroku. W 1926 awansowany na generała, w latach 1928–31 komendant Akademii Wojskowej w Saragossie, 1935–38 szef Sztabu Generalnego. Po zwycięstwie w wyborach Frontu Ludowego w 1936 przeniesiony na Wyspy Kanaryjskie. Jeden z organizatorów puczu wojskowego i przywódca obozu nacjonalistycznego w wojnie domowej 1936–39, od 1936 szef państwa i...
Urodzony w rodzinie mieszczańskiej, absolwent akademii wojskowej Saint-Cyr i Wyższej Szkoły Wojennej. W czasie I wojny światowej walczył na froncie z Niemcami. Ranny w bitwie pod Verdun, w niewoli niemieckiej 1916–18. Członek misji wojskowej w Polsce 1919–21. W latach 1931–37 pracował w Generalnym Sekretariacie Obrony Narodowej Francji, postulował modernizację armii. W czasie II wojny światowej generał, dowodził dywizją pancerną w kampanii 1940. Przeciwnik kapitulacji, po jej podpisaniu...
Kształcił się w Szkole Wojennej Chilijskich Sił Zbrojnych. W latach 1956–58 kontynuował naukę w misji wojskowej w USA. Od 1973 dowódca sił zbrojnych Chile. W 1973 dokonał zamachu stanu, obalił prezydenta S. Allende i przejął władzę w państwie. Prezydent w latach 1974–90.Odpowiedzialny za brutalne metody zwalczania opozycji politycznej i morderstwa popełnione na jej działaczach. Łączył rządy autorytarne z liberalizmem gospodarczym, przywrócił stabilizację ekonomiczną w kraju. Dzięki...
Pochodził z bogatej rodziny arystokratycznej. W młodości pracował jako geometra, w latach 1753–59 służył w wojsku, uczestniczył w wojnie z Francją i Indianami (1855–63). Delegat na I i II Kongres Kontynentalny w latach 1774 i 1775–1789. Mimo początkowych oporów poparł ideę utworzenia niepodległego państwa. W 1775mianowany przez Kongres wodzem naczelnym nieistniejącej jeszcze Armii Kontynentalnej. Stworzył ją i dowodził nią do końca wojny. Mimo początkowych porażek niezachwianie wierzył w...
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Ukończył studia na Wydziale Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej. Służbę w wojsku austro-węgierskim zakończył jako podporucznik rezerwy. Prowadził udane interesy handlowe w branży naftowej. Od 1908 działacz ruchu niepodległościowego, współorganizował m.in. Związek Walki Czynnej. W czasie I wojny światowej żołnierz Legionów Polskich,członek Naczelnego Komitetu Narodowego, od 1916 szef Departamentu Wojskowego. Od 1918 generał w Wojsku Polskim. Odegrał...
W czasie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej,następnie żołnierz 1 Korpusu Polskiego gen.J. Dowbora–Muśnickiego (1917) i Polskiej Siły Zbrojnej (1918). Od 1918 w Wojsku Polskim, uczestnik powstania wielkopolskiego 1918 i wojny polsko-bolszewickiej 1919–21, odznaczony orderem Virtuti Militari. W czasie przewrotu majowego 1926 dowodził obroną Belwederu, broniąc rządu i prezydenta. Od 1937 dowódca Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, walczył na jej czele w kampanii wrześniowej 1939. Po...
Bratanek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego . W latach 1780–88 oficer armii austriackiej, 1789–92 generał wojska polskiego.Aktywny członek obozu patriotycznego w okresie Sejmu Wielkiego,zwolennik Konstytucji 3 Maja. Wyróżnił się w wojnie z Rosją1792, po wygranej bitwie pod Zieleńcami odznaczony orderem Virtuti Militari. Uczestnik powstania kościuszkowskiego 1794. Od 1807 minister wojny i naczelny wódz wojska Księstwa Warszawskiego. W 1809bronił księstwa przed atakiem armii...
Potomek arystokratycznej rodziny francuskiej. W latach1777–78 i 1780–81 służył ochotniczo w Armii Kontynentalnej generała G. Washingtona < Washington George >, walcząc o niepodległość Stanów Zjednoczonych,uczestniczył m.in. w zwycięskiej bitwie pod Yorktown. W 1787 członek Zgromadzenia Notablów, w 1789 deputowany Stanów Generalnych, 1789–91 członek Zgromadzenia Narodowego. Uczestnik rewolucji francuskiej 1789, organizator i dowódca Gwardii Narodowej, inicjator uchwalenia Deklaracji...
Urodził się w rodzinie rybackiej w Nicei. Od 1833 członek tajnej organizacji Młode Włochy, bojownik o wyzwolenie i zjednoczenie Włoch. Uczestnik powstania w Sabaudii w 1834. Skazany zaocznie na śmierć po klęsce, w latach 1835–48 przebywał w Ameryce Południowej. Uczestnik walk w czasie Wiosny Ludów 1848–49. Twórca i dowódca oddziałów Czerwonych Koszul, na ich czele wsławił się obroną Republiki Rzymskiej w 1849 przed interwencją papieża Piusa IX i wojsk francuskich. Wziął także udział w...
Pochodził z niezamożnej rodzinie szlacheckiej.W 1845 wstąpił do armii rosyjskiej, walczył m.in. na Węgrzech w 1849 i w wojnie krymskiej 1853–56.W latach 1859–62 był wykładowcą w Wojskowym Instytucie Galwaniczno-Technicznym w Petersburgu. W 1862 zakończył służbę w stopniu podpułkownika. W kwietniu 1863 przyłączył się do powstania styczniowego, dowodził oddziałem na Polesiu. Mimo sukcesów (bitwa pod Horkami), jego oddział został rozbity pod Kołodnem. W sierpniu awansowany do stopnia generała...
Uczył się w szkołach niemieckich, od 1771 w wojsku saskim, w 1792 przeszedł do wojska polskiego. Wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792, generał w powstaniu kościuszkowskim 1794, dowodził odcinkiem obrony Warszawy, wsparł powstanie w Wielkopolsce. W 1797 w porozumieniu z Napoleonem I Bonaparte i Zarządem Generalnym Lombardii utworzył Legiony polskie. Uwieczniony w Mazurku Dąbrowskiego przez J. Wybickiego. Legiony stały się wzorowym przykładem walki o niepodległość Polski....
Potomek z rodziny szlacheckiej, w 1941 zesłany z rodzicami na Syberię. Od 1943 w armii generała Z. Berlinga, przeszedł cały jej szlak bojowy. Po wojnie pozostał w armii; ważniejsze awanse: 1956 generał brygady, 1968 generał broni, 1973 generał armii, 1960–65 szef Głównego Zarządu Politycznego, 1965–68 szef Sztabu Generalnego. Członek PPR od 1947, od 1948 w PZPR, członek KC w latach 1964–89, Biura Politycznego 1971–89, 1981–89 I sekretarz KC PZPR. W latach 1968–83 minister obrony narodowej,...
Uczestnik ruchu młodotureckiego i rewolucji młodotureckiej w 1908, która zmusiła sułtana do przywrócenia konstytucji z 1876. Od 1909 w armii tureckiej, szybko awansowany. Brał udział w wojnie z Włochami (1912), wojnach bałkańskich (1912–13) i I wojnie światowej (1914–18). Dowodził wojskiem tureckim w bitwie pod Gallipoli w 1915. Zorganizował skuteczną obronę i zwycięską kontrofensywę w wojnie grecko-tureckiej (1920–22), w wyniku której Grecy zostali wyparci z Azji Mniejszej. W latach...
Uczył się w szkole kadetów w Kaliszu, walczył w powstaniu listopadowym 1830–31, był jednym z najmłodszych oficerów. Od 1831 na emigracji we Francji, działacz: masonerii, Młodej Polski, Zjednoczenia Emigracji Polskiej, od 1843 Towarzystwa Demokratycznego Polskiego (TDP). W 1845 TDP wyznaczyła go na wodza przyszłego powstania. Aresztowany w 1846 w zaborze pruskim, skazany na śmierć. W czasie procesu głośnego w całej Europie, propagował idee niepodległości i demokracji. Uwolniony z więzienia w...
Uczył się w Szkole Rycerskiej w Warszawie. W latach1776–83 uczestniczył w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1784 powrócił do kraju, od 1789 generał major w armii polskiej. W okresie Sejmu Wielkiego zwolennik obozu patriotycznego. Jeden z wyróżniających się dowódców w wojnie z Rosją (1792), odznaczony orderem Virtuti Militari. Po przyłączeniu się króla do Targowicy wystąpił z wojska i udał się na emigrację. Dnia 24 marca 1794na Rynku w Krakowie proklamował początek powstania...
Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej, w 1947przeniósł się do Bagdadu. W 1956 wziął udział w próbie obalenia króla Fajsala II. Od 1957 działacz socjalistycznej partii Baas. Po udziale w zamachu stanu w 1959 na emigracj iw Egipcie. Studiował prawo na uniwersytecie kairskim, w 1963wrócił do kraju. Jeden z przywódców rewolucji w 1968, w wyniku której partia Baas przejęła władzę. W latach 1969–79 wiceprzewodniczący Rady Dowództwa Rewolucji i zastępca sekretarza generalnego Baas.W 1979...
Pewnego wieczoru Egzekutor Iwan Dymitrych Czerwiakow, zachwycając się operetką w teatrze Arkadia, nieumyślnie kicha. Niefortunnie oparskuje przy tym siedzącego naprzeciwko gen. Bryżdżałowa. Przerażony swoim brakiem taktu, zaczyna przepraszać...
Według mnie „Dziady cz.3” to dramat przede wszystkim romantyczny. Nawiązują one do kultury starożytnej, utworów i bohaterów wierzeń ludowych oraz ich podań. Jednym z argumentów dla poparcia tej tezy jest zerwanie z antyczną zasadą trzech...