Obraz życia wsi, obyczaje i obrzędy oraz mitologizacja w "Chłopach" Władysława Reymonta.

OBRAZ ŻYCIA WSI:

- znaczną część utworu stanowią opisy prac, którę pełnią funkcję retardacyjną zastosowaną w celu wprowadzenia napięcia
- praca jest najbardziej istotną częścią egzystencji chłopów
- pracuje się cały czas
- bogatsi wynajmują tych, którzy mają mało ziemi
- ukazany jest realizm
- praca podzielona między kobiety i mężczyzn
- obraz prac gospodarskich, które mają pomóc przetrwać zimę
- elementy naturalistyczne poprzez ukazanie choroby i śmierci
- praca nadaje sens życiu, czyni je użytecznym, zapewnia byt
- jakość wykonywania pracy decyduje o postrzeganiu człowieka
- praca wyznacza relacje międzyludzkie, podporządkowywuje życie bohaterów
- życie chłopów podporządkowanie jest przyrodzie, porom roku

Postać narratora:
- realistyczny obserwator
- wiejski gaduła - utożsamia się z gromadą
- młodopolski stylizator - bogate środki językowe


OBYCZAJE i OBRZĘDY:

- ksiądz jest ceniony
- w kościele każdy miał ustalone miejsce według majątku
- nie ma mowy, żeby nie być na niedzielnej mszy
- wypominki - skłądanie datków na kościół lub osoby ubogie
- zaduszki - modlitwy za zmarłych
- wiara w moc modlitwy
- elementy tradycji pogańskiej
- gościnność
- niewypada odmówić, jeśli ktoś zaprasza
- obyczaje weselne: obcinanie włosów, pierwszy taniec panny młodej
- opis sposobu zachowania wiąże się z tradycją


MITOLOGIZACJA: nadanie życiu gromady cech mitu i nadanie życiu ludzi uniwersalnych wartości

- bohaterowie Reymonta prezentują archetypy postaw (Stary Boryna-chłop, Jagna-kobieta fatalna)
- ścisły związek człowieka z przyrodą (symbioza)
- praca ludzi nie zmienia się od wieków
- chłopi mają swoją godność, akceptują swój los
- ziemia = władza
- posiadanie ziemi nobilituje, ale wymaga odpowiedzialności
- patriarchalna i autokratyczna rodzina
- monizm - ta sama energia ożywia świat ożywiony i nieożywiony
- życie pokoleń i jednostek nie ma znaczenia