Dokończ monolog Konrada z III cz. "Dziadów". Zakończ w chwili pisania na ścianie łacińskich słów Deo Optimo Maximo.

Byłem samotnikiem, nie zważałem na ludzka krzywdę i niedole. Owładnęła mną miłość: uczucie tragiczne, niespełnione i nieszczęśliwe. Czy warto było tak kochać? Nie! Uczucie to, tak szalone, dogłębne i płomienne odebrało mi chęć do życia, ale zmieniło mnie. Pojąłem, ze moi rodacy są nieszczęśliwi. Prześladują ich Moskale, ci sami, którzy mnie ofiarowali wolność. Mnie! Ale nie będą ze mną igrać. Nie! Nie urobicie mnie! Słyszycie? Nie mogę pozostać obojętny na sprawy ważne dla mej Ojczyzny, mej Jedynej Ukochanej. Musze walczyć o wolność ciemiężonego narodu! Pragnę mu ja ofiarować, a także uczynić Ją nieśmiertelną! Udowodnię, ze Polska jest silna, ze zrzuci kajdany zniewolenia, tak jak ja. W niej, tak jak we mnie drzemie moc! Musze ja tylko wyzwolić. To właśnie mnie przypadła w udziale ta wielka misja. Tylko ja- poeta- mogę dokonać tego dzieła! Odwrócę zły los i uszczęśliwię Ojczyznę. Jestem zdolny do wielkich czynów. Poświęcę się na Jej ołtarzu. Będę żołnierzem sprawy narodowej. Umrę, by narodzić się ponownie!!!

D.O.M.
GUSTAVUS
OBIIT M.D.CCC.XXIII
CALENDIS NOVEMBRIS

HIC NATUS EST
CONRADUS
M.D.CCC.XXIII
CALENDIS NOVEMBRIS