Litania do Szatana
Analiza i interpretacja wiersza Charlesa Baudelaire’a Litania do Szatana
Utwór Charlesa Baudelaire?a Litania do Szatana to zaskakujący, wręcz szokujący wiersz. Szokujący poczynając od jego tytułu a kończąc na treści. Można przypuszczać, że autor nawiązuje do barokowych tradycji marinistycznych. Szokuje ? przede...
Omów motyw sporu człowieka z Bogiem na wybranych przykładach literacki z różnych epok.
Plan prezentacji: 1. Określenie problemu: a. wyjaśnienie kim jest Bóg, b. różne rodzaje sporu. 2. Kolejność prezentowanej treści: a. "Księga Hioba": - krótkie streszczenie, - zesłanie cierpienia mimo braku...
Funkcje diabła/szatana w literaturze
Bardzo proszę o pomoc przy określeniu funkcji szatana w utworach: "Święty Boże, święty mocny...", "Dies irae", "Litania do szatana", "Dziady" cz. III, "Kordian", "Lucifer". Mam pewne typy, ale mimo to bardzo proszę o wypowiedzi. Chcę się upewnić,...
W jaki sposób mówią o przemijaniu H. B. Grien i Ch. Baudelaire? Wypowiedz się na podstawie wiersza „Padlina” i obrazu „Piękna z lustrem i Śmierć”.
. Zarówno u Grien` a jak i u Baudelaire ` a przemijanie zostało przedstawione na przykładzie starzejącego się ciała człowieka. Jest także mowa o marności życia. U obu artystów mamy do czynienia z
Charles Baudelaire "Epilog" interpretacja.
Podmiot liryczny jest utożsamiany jest z samym autorem. Wyraża on pozorne obrzydzenie patrząc na Paryż, dostrzega w nim miejsce rozpusty, siedlisko wszelkiego zła i chaosu. W pierwszej strofie
Baudelaire i Rimbaud.
mistrzem w wydobywaniu ze słowa, z budowy wiersza , efektów muzycznych, melodii współtowarzyszącej treści i nastrojowi. Utwory: Kwiaty zła (Padlina, Piękno, Albatros), Litanie do szatana ; zbiory esejów
Wizerunek anioła w poezji Herberta "Siódmy Anioł" oraz Norwida "Litania".
poetów. Tu na przykładzie twórczości Norwida i Herberta przedstawię wizerunek anioła w poezji. W utworze Norwida „ Do Najświętszej Marii Panny. Litania ” anioł pochodzi z orszaku Matki Boskiej. Jest to
Analiza wiersza Cypriana Kamila Norwida "Moja piosnka (II)"
zakłamania. Autor posłużył się neologizmem " Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia". Następnie autor zdaje sobie sprawę, że już nigdy nie wróci do ukochanej ojczyzny, co podkreśla tragizm wiersza