Praca bohaterów mitologicznych

Praca nie była ulubionym zajęciem bogów z Olimpu.Choć... każdy z nich wiódł żywot w pewnym sensie pracowity. Poza tym, że ucztowali na Olimpie, bywali na łowach (Artemida), pojawiali się w środku bitew, wśród wojennej wrzawy (Ares, Atena), odpowiadali za sąd zmarłych (Hades)... Niewątpliwie najpracowitszym z bogów był kulawy boski kowal Hefajstos, który wciąż przebywał w swojej kuźni. Było to zresztą powodem wiecznego niezadowolenia jego żony Afrodyty – pięknej i zalotnej bogini miłości, którą drażniła zarówno pracowitość męża i jego wieczne przesiadywanie w kuźni, jak i wiecznie pobrudzone, spocone ciało, brak dbałości o wygląd... Efektem były jej ciągłe zdrady. Choć i ona w pewnym sensie wykonywała pracę – kojarzyła pary, snuła intrygi miłosne...
Praca była też czymś, co odróżniało ludzi od zwierząt. Tytan Prometeusz uczył ich rzemiosła, by łatwiej i mniej niebezpiecznie, lżej im się żyło na ziemi, w otoczeniu dzikich zwierząt. A więc Prometeusz ofiarował ludziom pracę, której efekty miały ich chronić przed zimnem, niebezpieczeństwami, dzikimi zwierzętami i dawać pewien komfort. Ta działalność nie podobała się bogom i Prometeusz, zwłaszcza za kradzież ognia z Olimpu, został srodze ukarany.
Niekiedy w mitologii praca bywała też przekleństwem, karą. Taką bardzo ciężką i bezsensowną, bezowocną pracę wykonywał ukarany przez bogów Syzyf, który, pokutując za swe winy, musiał wtaczać pod górę ciężki głaz – gdy był prawie u szczytu, kamień staczał się w dół i dawny król Koryntu był zmuszony do powtarzania swego żmudnego zajęcia, które nigdy nie dawało efektu!