Średniowiecze

Charakterystyka religii arabskiej: Islam – religia stworzona przez Mahometa, jej wyznawcy to muzułmanie; wiara w jednego Boga - Allaha i posłusznych mu aniołów; wierzą, że człowiek ma nieśmiertelną dusze i wolną wolę, aby mógł odróżniać dobro od zła; księga – Koran – zawiera prawdy wiary, przepisy dotyczące religii, obyczaju oraz prawa karnego, cywilnego, rodzinnego i spadkowego.

Kultura arabska: Arabscy zdobywcy nie niszczyli dorobku kulturalnego podbitych ludów, lecz przyswajali je i upowszechniali na całym obszarze imperium. Tłumaczyli dzieła starożytnych filozofów, rozwinęła się medycyna, matematyka i astronomia. Arabskie budowle miały zazwyczaj bardzo niepozorne, mało ozdobne fasady, wewn. Znajdowały się wspaniałe malowidła ścienne, mozaiki, płaskorzeźby.

Pochodzenie Słowian: prakolebka Słowian – dorzecze Odry i Wisły. Społeczność słowiańska przeszła pomiędzy V-VI a VIII w. okres przemian związanych z zasiedleniem środkowo-wschodnich i południowych terytoriów Europy. W trakcie wędrówek podzielili się na trzy grupy: wschodnią (Rusini, Białorusini, Ukraińcy), południową (Serbowie, Chorwaci, Słoweńcy, Bułgarzy, Macedończycy) i zachodnią (Polacy, Czesi Słowacy).

Ustrój społeczny i polityczny Słowian: w trakcie walk kształtowały się nowe więzi społeczne. Wspólnotę rodową zastąpiono terytorialną o charakterze demokracji wojennej, organizowana przez plemię. Ludność słowiańska niegdyś równa pod względem prawnym uległa rozwarstwieniu na grupy uprzywilejowane i nieposiadające praw.
Mahomet – zjednoczył plemiona arabskie. Był jednocześnie przywódcą religijnym jak i politycznym.

Wierzenia Słowian: czcili głównie siły przyrody, w których widzieli początek wszelkiego bytu. W efekcie migracji przejęli oni wierzenia znane na terytoriach pomiędzy Odrą a Wisłą. Wierzono w boga słońca – światła, był to świat magii i wróżb

Powstanie państwa Franków - czasie Wielkiej Wędrówki Ludów na tereny Galii przybyły plemiona Franków pod wodzą wodza Chlodwiga, który w V wieku podbił Galów, zajął ich terytorium (od Renu aż po Skałdę) i utworzył swoje własne niezależne państwo.

Patronat – instytucja opieki patrycjusza nad klientem lub wyzwolonym niewolnikiem.
Lenno – pierwotnie ziemia nadawana przez seniora w użytkowanie wasalowi (lennikowi), później całokształt stosunków między seniorem i wasalem.
Primogenitura – wyłączne prawo dziedziczenia przez pierworodnych

Majordomus - najwyższy urzędnik dworu, późn. naczelny dowódca wojsk królów frankijskich (VI-VIII w.); Marszałek dworu; zarządca domów wielkopańskich.
Frankowie - lud pochodzenia germańskiego (w jego skład wchodziły różne szczepy m.in. Cherusci, Ripuarii i Salii), zamieszkujący tereny środkowego i dolnego Renu

Inwestyturę – świecka lub duchowa; świecka - ceremonia przekazania lenna przez seniora wasalowi, odbywająca się po złożeniu hołdu lennego przez wasala; duchowa - składanie przez biskupa lub opata przysięgi lennej na wierność swemu seniorowi, który dawał im pierścień i pastorał będące oznaką godności

Feudalizm lub system feudalny stanowi jeden z porządków (ustrojów) państwa. Dawniej polegał on na tym, że cesarz przydzielał książętom, później także szlachcie, swoje ziemie jako lenno, ci z kolei przydzielali je swoim zarządcom, a oni poszczególnym chłopom

Senior – dawniej możnowładca sprawujący władzę nad podległymi sobie wasalami.
Wasal – osoba poddana zwierzchnictwu silniejszego możnowładcy na zasadzie komendacji
Immunitet – prawo do nietykalności przyznawane pewnym osobom fizycznym, niekiedy prawnym uprzywilejowanym

Karol Wielki został królem Franków w 768 roku (od niego zresztą bierze się sama nazwa "król"), po śmierci swojego ojca. W wyniku licznych wojen doprowadził do znacznego powiększenia terytorium kraju. Dbał o gospodarczy i kulturalny rozwój kraju, przeprowadził reformę monetarną, zapewnił stałe dochody skarbowi