Odkrycia naukowo-techniczne i ich wpływ na gospodarkę i społeczeństwo na przełomie XIX/XX wieku

Opisz i oceń wpływ odkryć naukowych o technicznych przełomu XIX i XX w., na gospodarkę i społeczeństwo

Od wieków postęp techniczny ułatwia wszystkim życie, każdy pojedynczy wynalazek tworzony był po to,żeby rewolucjonizować świat i ulepszać nas samych. Dzisiaj postęp techniczny możemy liczyć w tygodniach a nawet w dniach codziennie w specjalistycznych czasopismach można wyczytać o nowym przełomowym odkryciu ale nie zawsze tak było.

Na przykład na początku XX wieku w sklepie rowerowym w Ohio gdzie dwóch braci Wilbur i Orville Wright reperowali rowery aby pokryć rachunki a ich prawdziwą pasją było lotnictwo a raczej skonstruowanie maszyny latającej. Oczywiście nie udało im się skonstruować maszyny latającej za pierwszym razem. Wiele nieudanych prób doprowadziło ich do odkrycia, które stosuje aż do dzisiaj we współczesnym przemyśle lotniczym, Wilbur wpadł na ten pomysł bezwiednie przekręcając puste pudełko po rowerowej dętce i taką samą zasadę wykręcania drewnianej ramy zastosowano na powierzchni skrzydła i nazywano ją „wypaczeniem skrzydła''. Umożliwia ona pilotowi nie tylko równe latanie, ale też wykonanie pochylonych skrętów, zupełnie jak na rowerze. W sierpniu 1900 roku Wilbur i Orville Wright wypróbowali swój szybowiec w Kitty Hawk, w Północnej Karolinie. Rok później, testowali nowy, ulepszony szybowiec z 22-stopową rozpiętością skrzydeł. Rozczarowani wynikami, wybudowali w 1901 roku tunel aerodynamiczny do testowania skrzydeł o różnych kształtach. Na podstawie otrzymanych wyników, w 1902 roku skonstruowali szybowiec, który poleciał na rekordowym dystansie 620 stóp (około 190 m).

W 1903 roku bracia zbudowali 4-cylindrowy silnik o mocy 12 koni mechanicznych do samolotu silnikowego „Flyer” - w tylnym pomieszczeniu swego sklepu z rowerami. Kadłub „Flyera” skonstruowano z jesionu i świerku. Drewniane skrzydła pokryto płótnem i usztywniono ścięgnami. Aby latać, pilot musiał przyjąć pozycję leżącą w kołysce na dolnym skrzydle. Kiedy poruszał się z boku na bok, kołyska ciągnęła druty i wykrzywiała skrzydła, sterując w ten sposób samolotem.

Gdy „Flyer” był gotowy, został przewieziony do Kitty Hawk i tam zmontowany. 14 grudnia 1903 roku Wilbur dokonał pierwszej próby oblecenia maszyny. Utracił prędkość przy starcie, powodując niewielkie szkody.

Gdy „Flayera” zreperowano, poleciał na nim Orville 17 grudnia 1903 roku o 10.35 rano. W locie trwającym zaledwie 12 sekund na odległość tylko 120 stop (36 m) wykonał pierwszy silnikowy i kontrolowany lot na maszynie cięższej od powietrza (aerodynie). Orville Wright dokonał tego, o czym ludzie marzyli od wieków!

Wilbur Wright zademonstrował samolot we Francji w 1908 roku i spotkał się z wielkim aplauzem. W ciągu następnego roku Henri Farman i Louis Bleriot także wzbili się w powietrze.
Chociaż bracia Wright opatentowali swoje dzieło, to jednak wiele osób nie uznało ich za prawdziwych pionierów lotnictwa.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej, która zawsze pociąga za sobą rozwój techniczny, tak było i tym razem. Szybki rozwój techniki nie ominął lotnictwa. Powstawało coraz więcej doskonalszych samolotów zamiast dwupłatowców zaczęto budować jedno płatowce dla potrzeb wojska. Najpierw budowano samoloty zwiadowcze a potem szybkie i zwinne myśliwce. Po tak szybkim rozwoju 5 lutego 1919 otwarto w Niemczech komunikacyjna linie lotnicza co dało początek komunikacji pasażerskiej w Europie. Druga wojna światowa dała początek samolotom z silnikiem odrzutowym pierwszy oblatano w Niemczech 2 sierpnia 1939. Po wojnie w 1945 roku otwarto pierwsza transatlantycka linie lotnicza linie lotniczą z Wielkiej Brytanii do USA. Dzisiaj samoloty przekraczają barierę dźwięku są nie wykrywalne dla radaru. To tylko część historii samolotu dzisiaj mozemy dostać się na drogi koniec świata w kilka godzin w luksusie i nie odczuwając podróży. Transport lotniczy usprawnia przesyłanie produktów spożywczych na dalekie odległości bez obaw że się zepsują. Samolot jest dzisiaj dla nas codziennością a ceny biletów lotniczych są tak przystępne że stać na nie prawie każdego jest to jeden z przykładów jak jedna myśl człowieka zmienia przyszłość całej ludzkości.

Kolejnym wynalazkiem który dzisiaj jest już tak popularny że praktycznie nie dostrzegamy jak ważny był dla nas wszystkich jest radio wynalezione przez Gugliniemo Marconiego w 1894 ale do tego odkrycia przyczyniło się jeszcze wielu odkrywców jak Heinrich Hertz który w odkrył udowodnione matematycznie przez Jamesa Clarka Maxwella fale elektro magnetyczne. Równocześnie z Marconim radio wynalazł 1895 Aleksander Popow rosyjski uczony. Jego wykrywacz burz wyposażony był w antenę która wyłapywała fale elektro magnetyczne piorunów kiedy w pobliżu była burza w wykrywaczu dzwonił dzwonek. W 1899 zbudowano już radio które było wstanie przesyłać fale przez Atlantyk./////
Na początku radia używało jako telegraf bez drutu wojsko do komunikacji miedzy statkami podczas wojny japońsko- rosyjskiej w latach 1904-1905. 24 grudnia 1906 roku wyemitowano pierwszy radiowy program na który składały się piosenka, wiersz, solo na skrzypcach i krótkie przemówienie. Pierwszą publiczna rozgłośnia radiowa rozpaczała prace w Pittsburghu w USA w 1920 roku w tym samym czasie w sklepach pojawiły się fabryczne odbiorniki radiowe. Rok później stały program zaczęto nadawać w USA i Francji.
Dzisiaj prawie nie zauważamy radia mimo że dostarcza nam ono większość informacji z kraju i świata. Audycji radiowych możemy dowiedzieć się o ruchu drogowym w większych miastach dzięki czemu możemy uniknąć korków, to radio najczęściej umila nam dalekie podróże samochodem a fale radiowe służą nadal do komunikacji między ludźmi.
Mówiąc o zaletach rozwoju technicznego nie mogę tu nie wspomnieć o tym jak pewne odkrycia ulepszyły jedna z najważniejszych dla nas dziedzin nauki mianowicie chodzi mi tu o medycynę. Za wynalazek który naprawdę zrewolucjonizował pomoc medyczna uważam promienie rentgena. To właśnie te promienie umożliwiają chirurgom zlokalizowanie złamania i dostarczają informacji jak to złamanie nastawić. Oto jak pierwszy raz otrzymano tzw. Promienie X: Jeśli dwie metalowe elektrody są zatopione w szklanej rurze zawierającej powietrze pod ciśnieniem atmosferycznym i podłączone do źródła elektryczności, nic się nie dzieje o ile napięcie nie jest bardzo wysokie, około 30000 wolt na każdy centymetr odległości pomiędzy elektrodami. Jeżeli obniży się ciśnienie, prąd elektryczny płynie przez gaz w rurze i różnorodne zjawiska występują przy znacznie niższych napięciach. Pod ciśnieniem około 10 mbar równomierny płomień wypełnia przestrzeń pomiędzy elektrodami. Jeśli ciśnienie obniży się dalej, płomień rozdziela się na wstęgi o różnej jasności. Pod ciśnieniem około 0 - 2 mbar, płomień znika całkowicie, chociaż prąd nadal płynie przez rurę, lecz szkło rury zaczyna jasno fluoryzować.

Co najciekawsze takiego ważnego odkrycia dokonano całkowicie przypadkowo kiedy naukowcy próbowali poznać budowę elektronu. 28 grudnia 1895 roku Wilhelm Konrad Rentgen przygotował wstępne doniesienie o swoim odkryciu ale na początku ukazało się ono w mało znaczącej gazetce naukowej. Rentgen bał się ze jego odkrycie może po prostu zniknąć niezauważone przez większy świat nauki wiec rozesłał swoje pierwsze zdjęcia na których były metalowe odważniki i sławne zdjęcie ręki Berty do najsławniejszych fizyków. Zdjęcie to odbiły się szerokim echem w świecie nauki. Jeden z przyjaciół Rentgena, Franz Exner, w tym czasie profesor fizyki w Wiedniu, również otrzymał przesyłkę z odbitką pracy oraz zdjęciami. Zaintrygowany i zafascynowany fotografią ręki Berthy, pokazał ją na zebraniu towarzyskim następnego wieczoru. Goście byli zdumieni, ale także nieco przerażeni.

Zdjęcie wywarło tak wielkie wrażenie, że jeden z gości opowiedział o tym swojemu ojcu – redaktorowi jednej z najbardziej prestiżowych wiedeńskich gazet. Ten natychmiast zorientował się, że wiadomość o tym właśnie odkryciu zafascynuje czytelników jego pisma. Nie tracąc czasu, wypytał profesora Exnera o dodatkowe szczegóły i w rezultacie już 5 stycznia ukazał się w wiedeńskiej „Die Presse” sensacyjny artykuł o nowych promieniach. Wiedeński korespondent „London Chronicle” natychmiast przetelegrafował wiadomość o tym odkryciu do swego czasopisma, które zamieściło własny artykuł 6 stycznia. Wkrótce informacja ta pojawiła się na łamach prasy całego świata.bRentgen naprawdę przyczynił się po części do stanu zdrowia każdego z nas bo niewiele dziś osób nie było poddawanych działaniu jego promieniu w szpitalu. Śmiało mogę powiedzieć że Wilhelm Konrad Rentgen wniósł nieoceniony wkład w rozwój dzisiejszej medycyny wraz z innymi naukowcami jak Alexander Fenig odkrywa penicyliny i inni.

Wymieniłam tylko kilka w ważniejszych odkryć z różnych dziedzin ale nie mogę pominąć naprawdę bardzo ważnego odkrycia wielkiego wynalazcy Tomasa Edisona a chodzi mi tu o tak dzisiaj pospolita rzecz ja żarówka. Wynaleziono ja w laboratorium Edisona w Menlo Park tzw. Fabryce wynalazków. Pionierzy żarówki mieli do przezwyciężenia duże trudności: musieli dobrać właściwy materiał na włókno żarowe, aby przewodził prąd elektryczny nie topiąc się jednocześnie pod wpływem gorąca, następnie zaś uzyskać stosunkowo wysoką próżnię, aby umieszczone w niej włókno nie utleniało się. Z uwagi na powyższe ograniczenia ich osiągnięcia były raczej zerowe. Pierwsza żarówka Edisona paliła się tylko 8 minut, ale po kilkumiesięcznych żmudnych pracach udało się im w roku 1879 skonstruować żarówkę z włóknem węglowym świecącą przez kilkadziesiąt godzin, a później przedłużyć czas jej świecenia do ponad 100 godzin. Przy następnych próbach wybrano pewien gatunek japońskiego bambusa, którego zwęglone włókna okazały się najtrwalsze. Umieszczone w szklanej banieczce, z której wypompowano powietrze paliły się przez kilkaset godzin jasnym żółtym światłem. Odkrycie odpowiedniego włókna zajęło ekipie badawczej Edisona sporo czasu wykonano około 1000 prób żeby znaleść odpowiedni materiał. W noc sylwestrową 1879 roku Edison mógł już oświetlać Menlo Park przy użyciu ponad 800 żarówek. Ale nie chodzi mi tu o sama żarówkę. Chodzi głównie o to że to właśnie żarówka wprowadziła do domów elektryczność w bardzo krótkim czasie Edison wykonał całą resztę: elektrownie, przeciągnął kable elektryczne, wykonał przełączniki, bezpieczniki, liczniki, system dystrybucji prądu i całą resztę potrzebną żeby oświetlenie wyszło poza ciasne ściany laboratorium.

4 września 1882 w jednej z dzielnic Nowego Jorku rozbłysło pierwsze światło elektryczne bijące sponad czternastu tysięcy żarówek a zasilane przez pierwszą na świecie elektrownię miejską, uruchomioną przez Edisona na Pearl Street. Dzisiaj żarówka jest normalnością kiedy wrócimy do ciemnego pokoju i sięgamy do włącznika światła wiemy ze zaraz zrobi się jasno mało kto zdaje sobie sprawę jak wiele czasu pochłonęło wynalezienie tak prostej rzeczy i ile sam Edison nie przespał przez nią nocy.

Rzeczy tak dla nas oczywiste nie wzięły się z nikąd czasami zapominamy albo po prostu nie zdajemy sobie sprawy że ktoś w odkrycie tych rzeczy włożył cale serce w pogoni za marzeniem właśnie dzięki takim ludziom jak bracia Wright, Gugliniemo Marconi, Rentgen czy Edison, którzy ułatwili nam wszystkim życie świat wygląda tak jak wygląda i nie musimy pokonywać odległości miedzy kontynentami statkami, z radia zawsze słyszymy najnowsze wiadomości, w szpitalu dobrze złożą nam złamana rękę i nie musimy bać się ciemności.