Czy wybór to unikanie trudnych sytuacji? Odwołując się do losów wybranych bohaterów literackich, rozważ wybór, którego musieli dokonać.

Czy wybór to unikanie trudnych sytuacji? Odwołując się do losów wybranych bohaterów literackich, rozważ wybór, którego musieli dokonać.

W swojej pracy postaram się, przedstawić bohaterów literackich, którzy dokonując wyboru nie unikali trudnych sytuacji, ale podejmując decyzję byli konsekwentni w swoich wyborach. Moje rozważania oprę na losach antycznej tragedii Sofoklesa – Antygonie. Antyk wielokrotnie pokazywał nam takie sytuacje. Drugim bohaterem, którego wybrałem jest to osoba Jezusa Chrystusa – głównej postaci Ewangelii Nowego Testamentu. Na przestrzeni wieków znajdziemy wielu bohaterów, którzy wybierali. Moim trzecim bohaterem będzie Andrzej Kmicic – bohater „Potopu” polskiego Noblisty Henryka Sienkiewicza. Czwartą postacią, którą wybrałem to Jacek Soplica, późniejszy ksiądz Robak z naszej epopei narodowej – „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Ostatnią osobą, którą chcę w mojej pracy przedstawić, jest to bohater współczesnej trylogii Tolkiena „Władca pierścienia” – Frodo.
Moim pierwszym bohaterem jak wspomniałem wyżej; nad tematem „czy wybór to unikanie trudnych sytuacji”, jest bohaterka tragedii antycznej – Antygona. Nasza bohaterka, dokonuje wyboru – symbolicznego pochówku brata, który z woli władcy – Kreona, uznany za zdrajcę, zostaję zabity, lecz niepochowany. Muszę tu wspomnieć, że starożytni, uważali, że jeżeli ciało umarłego nie zostanie pochowane w ziemi, lub symbolicznie posypane ziemią, jego dusza błąka się i nie doznaje spokoju. Antygona podejmując wybór pochówku brata, sprzeciwiła się woli Kreona, który zakazał chować zmarłego. Bohaterka tragedii Sofoklesa mogła dokonać innego wyboru – nie chować brata. Ale pojawia się od razu pytanie:, Dlaczego? Dokonując według mnie słusznego wyboru, by pochować brata, ukazała nam jak mamy postępować w chwilach, gdy władza wydaje sprzeczny rozkaz z naszym sumieniem.
Jednakże nie jest to jedyny wzór wyboru. Można by pisać również o Parysie i Helenie, czy też można by było pisać o micie „O Orfeuszu i Eurydyce”.
Moim drugim bohaterem, który dokonując wyborów nie unikał trudnych sytuacji jest Jezus Chrystus – główna postać Ewangelii Nowego Testamentu. Urodzony w Betlejem, musiał uciekać jako dzieciątko do Egiptu wraz ze swymi rodzicami przed Herodem. Herod król Izraela bał się Go i chciał Go zabić. Po powrocie z Egiptu i spędzenia dzieciństwa w Nazarecie, mając 30 lat – jak podają źródła historyczne, rozpoczyna publiczną działalność, głosząc ludziom: „Nawracajcie się, bo bliskie jest Królestwo Boże”. Nazywając siebie Synem Bożym, ściągnął na siebie; nieprzychylnie patrząc od samego początku, stronnictwa faryzeuszy i saduceuszy, ówczesnych wpływowych religijnych przywódców Izraelskich. Jezus dokonując cudów, doskonale wiedział, że nie uniknie śmierci. Sam będąc Bogiem „uniżył samego siebie stawszy się podobnym do ludzi, a w tym zewnętrznie uznany za człowieka” oskarżony przed Piłatem i skazany na śmierć, przez ukrzyżowanie. Podczas procesu Jezus mógł, zaprzeczyć, że jest Synem Bożym, i w ten sposób uniknąłby kary. Ale tego nie zrobił: „Jam się na to narodził…” powiada do Piłata. Z relacji tej wynika, że Jezus świadomie dokonał wyboru, który jest dla każdego człowieka niemożliwy do zrealizowania – jest to śmierć za innych. Przez swoją śmierć ukazał nam jak szlachetnie może być cierpienie. Nie tylko osoba Jezusa, pokazuje nam, że wybór to nie unikanie trudnych sytuacji. Również inni bohaterowie czy to Starego czy Nowego Testamentu potwierdzają swoim postępowaniem słuszność dokonanego wyboru. Chociażby Abraham, który wyruszywszy z Ur Chaldejskiego do odległej Kariny Kanaan, „uwierzył nadziei wbrew wszelkiej nadziei”. A Matka Jezusa? Maryja. Zgadzając się na poczęcie Jezusa dokonała w swoim życiu najważniejszego wyboru. A będąc pod krzyżem dobitnie ukazała nam, że wybór to nie unikanie trudnych sytuacji.
Również w polskiej literaturze znajdziemy bohaterów literackich, którzy dokonawszy wyborów nie unikali trudnych sytuacji.
Można by pisać o bohaterach dramatu Jana Kochanowskiego „Odprawa posłów Greckich”, czy też o bohaterach komedii J.U. Niemcewicza „Powrót Posła”, ale uważam, że dwaj kolejni bohaterowie są wybitnymi postaciami naszej literatury, a są to: Jacek Soplica – ks. Robak oraz Andrzej Kmicic – Babinicz. Obydwaj bohaterowie dokonując nie właściwego wyboru; Jacek Soplica zabija Horeszkę a Andrzej Kmicic przysięga na krzyż przed Januszem Radziwiłłem, próbują naprawić to. Dokonując czasami heroicznych czynów, takich jak Jacek, gdy zasłania swym ciałem Hrabiego przed kulami, a Andrzej wysadzając Kolumbrynę, są naszymi archetypami, którzy ukazują nam, że każdy wybór musi być przemyślany i zgodny z naszym sumieniem.
W tym miejscu, również można by pisać o bohaterze „Lalki” B. Prusa, Stanisławie Wokulskim, który w codziennym życiu, dokonując wyborów pomagał innym. Innym przykładem może być społeczność chłopska wsi Lipce, z powieści „Chłopi” Wł. S. Reymonta, która po śmierci Maćka Boryny podjęła trudną decyzję o wygnaniu Jagny na wozie pełnym gnoju. Można by było pisać również o bohaterze „Ludzi Bezdomnych” S. Żeromskiego, który poświęcając własne szczęście dokonuje wyboru służenia ludziom. Nie można ominąć ludzi, którzy żyjąc w czasach okupacji, czy to w obozach czy to na wolności dokonywali codziennie wyborów. Takim przykładem mogą być bohaterowie opowiadania Z. Nałkowskiej – „Medaliony”.
I wreszcie w czasach nam współczesnych literatura, daje nam niezaprzeczalne wzorce, że wybór nie jest unikaniem trudnych sytuacji. Takim przykładem jest mój piąty bohater, naszego rozważania. Jest to hobit – Frodo, postać trylogii „Władca Pierścieni” Tolkiena. Historia Froda, wiąże się z pierścieniem, który jest własnością Władcy Ciemności. Otrzymując go od swego dziadka Frodo, postanawia go zniszczyć. Wraz ze swymi przyjaciółmi wyrusza w drogę do krainy ciemności – Mordoru, by tam w lawie wulkanu zniszczyć pierścień. Podczas wyprawy Frodo i przyjaciele, dokonują wyboru rozdzielenia wyprawy i w ten sposób uniknęli rzezi orków.
Saurman zły czarnoksiężnik, chce odzyskać swoją własność, która pozwoli mu zawładnąć światem. Frodo wraz ze swym sługą Samem docierają w końcu do Góry Przeznaczenia, by tam w czeluściach jej zniszczyć pierścień. Tu nasz bohater waha się, bo pierścień daje wielką moc. Wyręcza go w podjęciu decyzji Golumn, który odgryzając palec z pierścieniem wpada w czeluść Góry Przeznaczenia i gnie w lawie. Golumn, wyręczając Froda, sprawia, że Frodo jest zadowolony z zniszczenia pierścienia, mimo braku palca.
Kończąc moje rozważania nad tematem: „Czy wybór to unikanie trudnych sytuacji”, dochodzę do wniosku, że wybierając między dobrem a złem i płacąc za ten wybór, czasami wysoką cenę wcale nie musimy być na przegranej pozycji. Antygona umierając zmusza Kreona do przemyśleń i zmiany postępowania. Jezus po ludzku sądząc przegrał, stracił życie, ale tak naprawdę zbawił świat. Jacek Soplica po śmierci zostaje zrehabilitowany i dostaje medal. Andrzej Kmicic odzyskuje dobre imię i nagrodzony zostaje miłością Oleńki. Frodo pozbywszy się pierścienia nie pozwala zapanować złu.
Reasumując, każdy człowiek w swoim życiu dokonuje wyborów. Każdy wybór jest następstwem poprzedniego. „Wybrawszy raz ciągle wybierać muszę”.