Przemówienie Nikotris

Drodzy zebrani!
Nazywam się Nikotris. Tak, to ja jestem matką Ramzesa XIII. Mój syn był utalentowanym żołnierzem. Przykładem może być bitwa z Libijczykami. Wygrał dzięki przemyślanej taktyce. Już na początku panowania zajął się powiększaniem armii. Miał szlachetne intencje, a to chyba jest najważniejsze. Bo któż z nas chciałby, aby Egiptem rządził niedoświadczony wódz? Ramzes dobrze znał i rozumiał potrzeby ludu. Pełen współczucia dał im, co siódmy dzień wolny i kawałek ziemi na własność. Czyż nie wykazał się wyrozumiałością? Powinniśmy być mu wdzięczni za to, że nie zapomniał o chłopach Mój syn jako jedyny miał odwagę przeciwstawić się kapłanom. Chwała mu za to! Przecież to oni na każdym kroku osaczali go. Użyli podstępu podczas zaćmienia słońca. Bo któż z nas w takiej chwili nie doznałby uczucia śmiertelnej grozy, widząc, że twarz boga odwraca się od niego? Kapłani dobrze wiedzieli, co ma nastąpić! Dlaczegoż, więc prosty lud uwierzył, że bóg właśnie ich posłuchał? Oszukali nas! I Oto rodzi się pytanie: dlaczego za wszelką cenę chcieli odsunąć Ramzesa od władzy? Czy działali ze strachu, że młody władca ich pokona? Erpatre chciał przede wszystkim odbudować Egipt. Planował wiele reform. Umierały jego najbliższe i najukochańsze osoby, a mimo to nie załamał się. Jestem jego matką i jestem z tego dumna. W tej chwili kieruję się nie tylko faktami, ale i miłością do syna. Bo czyż nie ona jest najważniejsza? Dlatego też wierzę, że zostanie sprawiedliwie osądzony.