Urzędnicza Rosja w komedii Gogola - "Rewizor".

M. Gogol w swojej twórczości literackiej kierował się ideałem służby społecznej, „śmiechowi lekkiemu”3 przeciwstawiał „śmiech poprzez łzy”3, mający wstrząsać sumieniami ludzi. W komedii Rewizor (premiera teatralna – 1836, ostateczna redakcja – 1942) jak sam pisał w Spowiedzi autorskiej – „zdecydowałem się zebrać razem wszystko zło rosyjskie, jakie wówczas znałem, wszystkie niesprawiedliwości, które zdarzają się w miejscach i w przypadkach najbardziej wymagających sprawiedliwości od człowieka, i wyśmiać je wszystkie od razu”4.

Spór nad wymową utworu nie został rozstrzygnięty po dzień dzisiejszy. Ośmieszający wady ludzkie wywołuje reakcje sprzeciwu. W czasach mu współczesnych, autor w komedii przedstawił realne zło Rosji. Niezrozumiany po premierze swojego dzieła sam wskazywał na różne interpretacje utworu, pisał nawet swego rodzaju usprawiedliwienia np. Epilog „Rewizora” czy Po premierze łagodzące lub tłumiące sens i ostrość społeczną komedii. Sztuka ukazuje „chore” traktowanie przez urzędników swoich obowiązków a szczególnie praw. Niewłaściwe interpretowanie najbardziej widoczne jest w utworze pod postacią głównego bohatera i stosunku do niego społeczności małego miasteczka. Ktoś, kto patrząc realnie nie ma żadnych cech postaci pozytywnej zostaje wyniesiony przez lokalnych urzędników momentalnie na szczyty na podstawie „bezpodstawnych” obserwacji. Mimowolnie bohater przyczynia się do tego, ale również nie ma żadnych skrupułów korzystając z nadarzającej się okazji.

Obecnie należy przybliżyć młodzieży problematykę machiny społecznej działającej na przestrzeni stu pięćdziesięciu lat w Rosji, opartej na nadużywaniu i wykorzystywaniu prawa przez sprawujących władzę. Należy zwrócić uwagę obecnego społeczeństwa na działanie różnych czynników tworzących systemy, reguły, według których powstaje zespół złych schematów działania, postępowania, życia. Mechanizmy funkcjonują długo i trudno je naprawić lub zmienić.