HIV i choroby związane z obniżeniem lub brakiem odporności organizmu człowieka

Choroby związane z brakiem lub obniżeniem odporności organizmu człowieka.

Każdy człowiek wyposażony jest w wewnętrzny system obrony przed chorobami. Jest to układ odpornościowy- immunologiczny, który nadaje nam zdolność odróżniania „swego” od „obcego” co pozwala na zwalczenie infekcji.

Odporność człowieka zależna jest od tego, czy komórki limfocytów będę w stanie rozpoznać atakujące bakterie lub wirusy i wytworzyć przeciwciała. Odporność dzielimy na swoistą – czyli nabytą, oraz nieswoistą czyli wrodzoną. Odporność swoistą można nabyć przez kontakt z infekcją lub przez szczepienia. Odporność wrodzona to bariery biologiczne np. pH skóry, komórki wyścielające układ oddechowy, pokarmowy oraz moczowo-płciowy.

Znamy niewiele chorób spowodowanych jakimiś defektami układu immunologicznego. Obniżenie odporności człowieka powoduje podatność na infekcje i choroby zakaźne często powodujące powikłania i zgony.

Noworodki mogą uzyskać okresową odporność wraz z płynem wydzielanym przez sutki matki. Przeciwciała u niemowląt produkowane są w grasicy, w przypadku jej braku organizm nie może się bronić, co powoduje śmierć dziecka przed ukończeniem 6 miesiąca życia.

Najbardziej znaną chorobą śladu immunologicznego jest AIDS.

AIDS i wirus HIV

Gdy w 1980 roku naukowcy w Ameryce Północnej zaobserwowali pojawienie się syndromu nabytego braku odporności – AIDS nie wiedzieli, że będzie uznawany za „dżumę XX wieku”. Przyczyną AIDS jest wirus HIV, czyli ludzki wirus upośledzenia odporności. Jest to wirus, który atakuje i rozmnaża się w białych krwinkach układu immunologicznego.

Nikt nie wie skąd pochodzi ten niebezpieczny wirus. Uważa się, że rozwinął się podczas eksperymentów krwią małp. AIDS i wirus HIV występuje bardzo licznie w Ameryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, w środkowej Afryce i południowo-wschodniej Azji.
HIV jest bardzo niezwykłym wirusem. W swym rdzeniu posiada RNA, czyli kwas rybonukleinowy, a nie jak inne wirusy DNA. Atakuje on pewne typy białych krwinek. Wkraczając do komórki gospodarzona RNA ulega transkrypcji na DNA, który służy jako kod do produkcji nowych wirusów. Następnie HIV wprowadza swe geny do genów komórki i opanowuje jej mechanizm produkcji chemicznej. Zmusza komórkę do wytwarzania nowych wirusów. Niszczy ją i atakuje kolejne. Wirus ten uszkadza układ immunologiczny, leukocyty nie są w stanie spełniać swoich normalnych zadań polegających na zwalczaniu chorób zabijaniu zarazków przez co pojawiają się inne choroby, co prowadzi do wyniszczenia organizmu i w rezultacie do zgonu.

Jednak objawy zarażenia wirusem HIV dają o sobie znać po dłuższym czasie. Bywa, że w organizmie zainfekowanego wirus zaczyna gwałtownie się rozmnażać, chory nie odczuwa jednak żadnych dolegliwości. Wirus jest obecny w organizmie następuje faza zakażenia utajonego pod czas , której materiał genetyczny komórek ulega zmianie. Po latach HIV „budzi się” i zaczyna się ponownie rozmnażać- jest to faza zakażenia produktywnego. Zaczyna rozwijać się AIDS.

Chorobie tej towarzyszy wiele innych. Rozmaite dolegliwości wyniszczają organizm chorej osoby. Powoli prowadzą do zgonu pacjenta. Lekarze i naukowcy wciąż pracują nad lekarstwem. Dziś dzięki rozwojowi medycyny możemy skuteczniej leczyć choroby towarzyszące. Zidovudine to lek, który opóźnia rozwój AIDS. Niestety powoduje wiele nieprzyjemnych skutków ubocznych, dlatego niewielu pacjentów przyjmuje ten lek.
AIDS to choroba społeczna. Wirusem HIV może zarazić się każdy człowiek. Przenoszony jest przez krew i płyny ustrojowe. DO zainfekowania może dojść podczas stosunku płciowego, wykonywania zastrzyku, wprowadzenia do organizmu człowieka krwi lub płynów ustrojowych osoby chorej a także poprzez przekazanie choroby nienarodzonemu dziecku przez chorą matkę.

Aby uniknąć zakażeniu należy unikać tzw. Sytuacji „wysokiego ryzyka” : używanie jednej strzykawki( częste zjawisko wśród narkomanów), odbywanie stosunków z wieloma partnerami bez stosowania prezerwatywy.

Obecnie bronią na ten młody i śmiertelny wirus jest wiedza na jego temat i unikanie sytuacji niosących za sobą ryzyko zachorowania.