Czy można było wykazać się człowieczeństwem i odwagą w czasach pogardy?

W 1939 r. Polski naród został nieoczekiwanie zaatakowany przez siły nieprzyjacielskie, które rozpoczęły krwawą wojnę w wyniku której zginęło wielu niewinnych ludzi. Polacy w czasach wojennych mimo niezwykle trudnego położenia bronili swojej ojczyzny, wolności i kultury. Świadczy o tym wiele dzieł literackich a także wspomnienia ludzie wówczas żyjących. Oddanie, poświęcenie, obrona niepodległości a także drugiego człowieka została uwieczniona i na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Mimo represji ze strony zaborców wykazywali się człowieczeństwem i odwagą co postaram udowodnić w mojej rozprawce. Spróbuje podać kilku ówczesnych bohaterów w postaci argumentów, które poprą moje zdanie.

Należy zaznaczyć, jak wiele dobrego w swoim życiu zrobiła Irena Sendlerowa. Oddała swoje życie aby pomagać innym. Po pierwsze uratowała wiele osób, pomagała głównie Żydom uwięzionym w gettach. Udzielała im pomocy jeszcze przed powstaniem Getta Warszawskiego. Dla dzieci żydowskich szukała nowych rodzin, narażając tym samym swoje życie. Jest na pewno zasłużoną bohaterką drugiej wojny światowej. Przez wiele lat nie znano jej dziejów, jednak dzięki Amerykanom "odkryto" jej historię, serce pełne miłości oraz pomocną dłoń. Narażała nie tylko siebie ale także całą swoją rodzinę, o czym dobrze wiedziała. Wstąpiła do Rady Pomocy Żydom "Żegota" i w 1943 roku za swoją działalność została aresztowana przez Gestapo i skazana na śmierć. Na szczęście "Żegota" zdołała ją uratować, a ona dalej skutecznie ratowała życie Żydom. Łącznie uratowała ponad dwa i pół tysiąca Żydowskich dzieci z getta, za co należy się Jej wielki szacunek i pamięć. Przeżyła wojnę i jest idealnym przykładem na to, że można było wykazać się człowieczeństwem w czasach pogardy.

Teraz przejdę do trzech przyjaciół których łączyła silna wieź, a którzy zginęli w wojnie. Są to oczywiście "Alek", "Zośka" i "Rudy" – bohaterowie "Kamieni na szaniec" A.Kamińskiego. Ich przyjaźń narodziła się jeszcze w czasach licealnych, uczęszczali do tej samej szkoły i drużyny harcerskiej. Mieli swoje plany na przyszłość, marzenia które zostały brutalnie przerwane przez wojnę. Przykładem ich męstwa i odwagi było odbicie Rudego z rąk gestapowców. Należeli oni do pokolenia Kolumbów. Mimo młodego wieku nie bali się przeciwstawić armii nieprzyjacielskiej i mieli ściśle określone ideały. W walce odznaczali się odwagą i poświęceniem. Traktowali ojczyznę jak drugą matkę. Brali czynny udział w akcjach dywersyjnych. Wszyscy doświadczyli bohaterskiej śmierci. Śmierć Alka była normalnym żołnierskim losem, jednak śmierć Rudego, który przez długi czas był bity i torturowany nikt nie był w stanie zrozumieć. Alek zginął w akcji pod Sieczychami jako prawdziwy bohater. Nie myśleli oni o sobie, cieszyli się że umierają za ojczyznę bądź przyjaciela. Ich życie potwierdza tezę zawartą w temacie mojej pracy.

Nie wolno też pominąć Janusza Korczaka, pedagoga, pisarza i obrońcy dziecka. Uczył się w szkole rosyjskiej gdzie panowała żelazna dyscyplina. Potem studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego. Był założycielem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, który działał od 1912 roku do 1942. Posiadał dyplom lekarza. Następny sierociniec "Nasz Dom" był wybudowany dla dzieci Polskich. Korczak żądał równo uprawnienia dziecka, poważnego traktowania ich spraw. Napisał wiele książek dla dzieci, m.in. "Król Maciuś I", "Kajtuś Czarodziej". Redagował także gazetkę dla dzieci "Mały przegląd". Zginął wraz ze swoimi podopiecznymi w obozie zagłady w Treblince w 1943 roku, mimo że miał możliwość ucieczki. Nie opuścił ich aż do śmierci, chciał z nimi odbyć ostatnią swoją wędrówkę w życiu. Została ona dokładnie opisana w utworze Władysława Szlengela "Kartka z dziennika "Akcji".

Czy można nie wierzyć w słuszność twierdzenia, jako że można było wykazać się odwagą i człowieczeństwem w tych trudnych czasach wojny, pogardy ? Myślę że przytoczone argumenty mówią same za siebie. Bohaterowie wojenni uczą nas, że aby czynić dobro nie trzeba mieć wiele. Wystarczy dobra wola i chęć pomocy drugiemu człowiekowi. Ludzie czyniący dobro zostają w naszej pamięci na długo. Powyższe, wymienione przeze mnie osoby nie byli jedynymi w swoich przekonaniach. Żyło wtedy wielu ludzi dobrej woli, bez których dzisiejszy świat nie byłby taki sam. Świat przestałby istnieć, gdyby nie było takich ludzi, gdyby każdy czynił zło. Dlatego odwaga i człowieczeństwo są jednymi z najważniejszych wartości.