Dramat.

Teatr zachwyca ludzi od ponad 2500 lat. Musicale na Broadwayu, sztuki Szekspira i telewizyjne opery mydlane są różnymi przejawami tej samej idei, która swój początek bierze w religijnych misteriach ku czci greckiego boga Dionizosa. Wszystkie je łączy obecność aktorów, którzy odgrywając swe role i bawiąc widzów, tym samym skłaniają do głębszej refleksji nad własnym życiem. Dramaturdzy tworzą różne przedstawienia - od sztuk wesołych, czyli komedii, po sztuki wywołujące wzruszenie, czyli tragedie. Mimo, że różnią się od siebie ważnością poruszanych tematów, to każda z nich stara się zgłębić sens ludzkiej egzystencji.Dramat europejski wywodzi się ze starożytnej Grecji, gdzie początkowo sztuki wystawiane były ku czci bogów. Grecy stworzyli dwa najpopularniejsze gatunki dramatyczne - tragedię i komedię, które stały się wzorem dla ówczesnego teatru rzymskiego. Starożytni Grecy organizowali regularne festiwale teatralne, w czasie których dramaturdzy walczyli o nagrody. Sztuki oparte były na mitologii greckiej. Komedie obejmowały hałaśliwe satyry i sztuki bardziej realistyczne. Dramat średniowieczny - pod koniec Cesarstwa Rzymskiego dramat był u schyłku swej świetności, jednak w X w. ponownie zyskał na wartości. Było to związane z rozpowszechnieniem się chrześcijaństwa i rozwoje dramatu religijnego. W kościołach i na rynkach miast wystawiano amatorskie sztuki teatralne przedstawiające sceny z Biblii i żywoty świętych. Tradycja teatru starożytnej Grecji zainspirowała twórców włoskiego renesansu. Stamtąd rozpowszechniła się na całą Europę, co spowodowało, że w XVI i XVII w. teatr stał się jedną z najważniejszych dziedzin sztuki. Najwybitniejszym dramaturgiem tego okresu był William Szekspir (1564-1612) - angielski dramaturg i poeta, którego sztuki zrewolucjonizowały dotychczasowe poglądy i teatr. Jednym z najważniejszych dramaturgów francuskich tego okresu był Jean Racine (1564-99),, którego sztuki inspirowane były tragediami starożytnymi. Do przedstawień wystawianych na ich podstawie angażował kobiety, co w tym czasie było rzadkością. Innym wybitnym dramatopisarzem był Molier (1622-73), który w satyryczny sposób przedstawiał społeczeństwo francuskie XVII w. Jeśli chodzi o rodzaje dramatu to do sztuk teatralnych zalicza się tragedie - sztuki o poważnym, wzniosłym temacie, których centralną postacią jest szlachetny bohater walczący z przeciwnościami losu - oraz komedie - wesołe, satyryczne przedstawienia z zabawnymi bohaterami i szczęśliwym zakończeniem. Poza tymi klasycznymi gatunkami wyszczególnić możemy również musicale, teatr tańca i pantomimę. Aktorzy - umiejętności aktora są kluczem do sukcesu sztuki. Właściwym tonem głosu, mimiką i gestami aktor stwarza iluzję, że widzowie oglądają prawdziwy dramat ludzkiego życia. Dlatego wielu aktorów szkoli się w specjalnych szkołach teatralnych. Na całym świecie organizuje się festiwale teatralne, dzięki którym miłośnicy teatru mogą obejrzeć najciekawsze sztuki z całego świata. Wystawia się różne spektakle - od tradycyjnych po eksperymentalne prace młodych autorów. Jednym z najważniejszych wydarzeń teatralnych na świecie jest Międzynarodowy Festiwal w Edynburgu. Teatr nie jest wyłącznie domeną cywilizacji europejskiej. Wiele kultur z innych części świata stworzyło własną tradycję teatralną. Przykładem może być teatr azjatycki, który opiera się głównie na miejscowej mitologii i wierzeniach w pradawnych bogów. Przy realizacji tych sztuk wykorzystuje się tradycyjne stroje, scenografię przedstawiającą ówczesną rzeczywistość, a towarzysząca spektaklom muzyka grana jest przeważnie na tradycyjnych instrumentach.