Wzrost i rozwój.

Większość organizmów rozpoczyna swoje życie jako pojedyncza komórka nie większa od kropki. Dzieli się ona wkrótce na dwie komórki, potem cztery, osiem i tak dalej, aż maleńkie ciało zacznie przyjmować kształty. Zarodek rośnie, zmienia swój kształt i rozwija się. W ten sposób z początkowej komórki powstaje zyrafa, homar albo roślina. Niektóre organizmy, na przykład drzewa i krokodyle, rosną przez całe życie. U innych, w tym ludzi i motyli, proces ten zatrzymuje się po osiągnięciu wieku dojrzałego. W nasieniu rośliny znajduję się maleńki zarodek z własnym zapasem pożywienia. W sprzyjających warunkach zewnętrznych zaczyna nagle rosnąć i nasienie kiełkuje. Początkowo młoda roślinka rośnie, korzystając z zapasu substancji odżywczych i wody z gleby. Kiedy otworzy pierwsze listki, zaczyna przy użyciu energii słonecznej produkować tezy. Nasienie buka kiełkuje w ciągu jednego dnia, ale zanim wyrośnie dojrzałe drzewo, miną lata. Potomstwo większości ssaków rozwija się w ciele matki w specjalnym worku wypełnionym płynem. Pożywienie dociera przez rurkę zwana pępowiną. W późniejszym okresie zarodek nosi nazwę płodu. Młody koń rozwija się w ten sposób w ciele matki przez około 11 miesięcy. Po przyjściu na świat źrebak jest już na tyle duży, by chodzić za matką, nadal jednak rośnie i rozwija się jeszcze przez pięć lat. Niektóre zwierzęta-między innymi żaby, kraby i wiele owadów-osiągają dorosłość inaczej niż przez prosty wzrost. Ich ciała przechodzą proces zwny przeobrażeniem. Świeżo wykluty chrząszcz mącznik młynarek przypomina bezskrzydłowego robaka, noszącego nazwę larwy. Jest ona bardzo żarłoczna i rosnąc zrzuca oskórek. Po pewnym czasie przestaje jeść, przemienia się w poczwarkę o twardym pancerzyku i leży uśpiona, podczas gdy jej ciało ulega gruntownej przebudowie. Po kilku tygodniach pancerzyk pęka i wychodzi z niego dorosły osobnik. Kiedy zwierzę rośnie, musi też rosnąć jego szkielet. Owady i kraby mają sztywne szkielety zewnętrzne, które nie mogą się powiększać i dlatego zwierzęta te od czasu do czasu zrzucają swój pancerz. Miękka skóra poniżej rośnie wówczas szybko i twardnieje w nowy, większy szkielet zewnętrzny, zastępujący stary. Jeśli krab straci skrzypce, w ich miejsce powoli wyrastają nowe. Jest to przykład regeneracji, czyli specjalnego rodzaju wzrostu, wywoływanego uszkodzeniem ciała. Najbardziej niezwykła jest pod tym względem gąbka. Jeśli ją pociąć na setki maleńkich fragmentów, każdy z nich przeżyje i wyrośnie z niego nowy osobnik. Łodzik piękny za pomocą muszli potrafi regulować swe zanurzenie w wodzie. W miarę dorastania dobudowuje kolejne komory wypełnione cieczą, którą stopniowo wchłania i zastepuje powietrzem. Dorastając, ssaki nie tylko stają się większe, ale także zmieniają kształty. Młody lis rodzi się z dużą głową, małymi uszami i krótkimi nogami. Początkowo nie widzi, nie słyszy i nie potrafi chodzić. Ma krótki pysk, dzięki czemu łatwiej mu ssać mleko z sutka matki, oraz obfite pokłady tłuszczu, który zapewnia mu ciepło i dostarcza substancji odżywczych. W miarę dorastania uszy i nogi lisa wydłużają się proporcjonalnie, podobnie jak pysk, zanika natomiast tłuszcz.