O poecie, który chciał zostać Bogiem, a wpadł w szpony diabelskie.

Konrad w swoich rozważaniach nie zatrzymał się na „Pieśni zemsty”. Chce być na pozycji Boga. Czuję się równy albo nawet lepszy. Przykładem z literatury, który posiada motyw wyższości poety jest antyczny utwór rzymskiego poety Horacego „Odda XX z księgi II”. Występuję w nim również motyw sławy poetyckiej. Utwór opowiada o poecie, który przekształcił się w orła i obserwuję cały świat z góry. Dzieło Horacego sparafrazował Jan Kochanowski „Pieśń XXIV”
„Mała improwizacja” odwołuję się do tych motywów. Nawiązuję do utworu Horacego. Poeta zmienia się w orła ale on pragnie za wszelką cenę poznać przyszłość. Chcę być prorokiem. Czuję, że jest bliski poznania prawdy o przyszłości. Równolegle do tego motywu występuję motyw Fausta, który również chciał poznać prawdę. Poeci często posługują się motywami proroczymi ale jest im to dane od Boga bo to on daję im natchnienie. Artysta nie zdaję sobie sprawy z tej łaski. Podobnie prorocy biblijni nie rozumieli sensu proroctw, które nieśli.
Konrad zostaję sam w celi. Znalezienie prawdy o przyszłości nie umożliwia mu kruk, który jest obrazem symbolicznym. Być może kruk to wysłannik Boga. Nie pozwala mu na podjęcie walki. Bunt występujący w utworze przypomina bunt Adama i Ewy. Szatan kusi ludzi mówiąc im, że stanął się jak Bóg i odkryją prawdę. „Mała improwizacja” zawiera karykaturę modlitwy. Konrad mówi bardzo szyderczo o Bogu.
Improwizacja ma duży związek z poetami, którzy wygłaszali wiersze na salonach. Aranżowali to w taki sposób aby publiczność myślała, że ich występy są spontaniczne. Były to atrakcję spotkań towarzyskich.
„Małą Improwizacja” Konrad tworzy swój poemat spontanicznie będąc zamknięty w celi. Jest to swego adhoc, który tworzy i kieruję się do Boga. Jest nie wysłuchiwany przez ludzi więc śpiewa do siebie i otaczających go murów. W tym miejscu występuję nawiązanie do J.Kochanowskiego. Jego pieśń ma być jak strumienie podziemne i gwiazdy nad Niemnem. Według Konrada ludzie są za głupi i nie są w stanie tego pojąć może to zrobić tylko Bóg i natura.
Nawiązanie do harmoniki instrumentu, który składał się ze szklanych tarcz przy pomocy wody muzyk palcami dotyka kręgi, które puszczane w obieg wydobywają dźwięk. Jest on bardzo przenikliwy. Harmonika symbolizuję Konrada mistrza, który wydobywa dźwięki z ruchu gwiazd. Poecie wydaję się, że potrafi wydobyć taki dźwięk, gdyż według niego gwiazdy są od siebie tak oddalone, że gdyby mogły wydobywać muzykę byłaby to najpiękniejsza melodia świata.
Konrad uważa się za równego Bogu, w rzeczywistości jednak nie uczynił niczego. Bluźnierstwa podpowiada mu szatan. Słowa poety są grzechem pychy. Jego myśli wzmagają w nim wielkość. Według niego wszyscy poeci, filozofowie i myśliciele nie dorastają mu do pięt. Gardzi nimi. Zastanawia się czy jest Bogiem czy jest zbyt dumny. Następuję nawiązanie do „Księgi Sędziów” : historii Samsona i jego siły.
Poetę cechuję abstrakcyjna miłość do narodu, która może być niebezpieczna. Chciałby uszczęśliwiać go na siłę. Wiedzę o tym chcę otrzymać od Pana Boga. Konfrontując jego poglądy można stwierdzić, że on chcę zmusić ludzi do służenia. Zapomina, że Bóg w swoim miłosierdziu daję ludziom wolną wolę. Życzy cierpienia ludziom, którzy nie będą chcieli mu służyć. Uważa, że Bóg działa tak samo. Ma wypaczone pojęcie o nim. Chcę rządzić duszami. Oskarża Boga, że jest kłamcą. Przedstawia się jako legion tak mówił o sobie szatan. Poeta w końcu upada na ziemię z atakiem epilepsji.
W „Improwizacji” Konrad postrzega Boga jakby nie był on Bogiem chrześcijańskim. Zachowuję się tak jakby żył przed Chrystusem i nie znał historii ukrzyżowania i męki. Wydaję się, że zapomniał o podstawowych prawdach wiary. Konradowi brakuję pokory. Absurdalne postrzeganie Boga to elementy prometeizmu. Wydaję mu się, że może walczyć z Bogiem. Obrzęd egzorcyzmów odprawia ks. Piotr, którego sprowadził kapral, który reprezentuje mądrość ludową płynącą z doświadczenia. Podejrzewa, że Konrad jest opętany przez diabła. Duch w dalszym ciągu wypowiada się za poetę. Zakonnik wypędza ducha z pomocą bożą. Diabeł z natury jest mistrzem w dziedzinie kłamstwa. Egzorcysta chcę sprawdzić czy szatan powie kilka słów prawdy przymuszony mocą bożą. Nawiązania do Lukrecjusza materialistyczna koncepcja rzeczywistości, gdzie nie ma miejsca dla Boga. Nawiązanie do Woltera deisty. Ksiądz modli się o jego duszę ale diabeł ciągle mu przeszkadza. Stara się go podejść wzbudzając pychę. Nie ulega mu bo jest pokorny. Diabeł zamieszkał w Konradzie, ponieważ nie miał tarczy obronnej w postaci Boga. Był pustym domem dlatego zaatakował go szatan.