Młodości, ty nad poziomy wylatuj...

Czym tak naprawdę jest młodość? Myślę, że nie tylko ja zadaję sobie to pytanie. Młodość jest czymś pięknym! Czymś, czego nie da się opisać słowami... Jest ona niczym ambrozja, która pozwala zachować nieśmiertelność. Jednak pomimo nic nie jest wieczne, wszystko przemija...
Na świecie nie ma rzeczy, która przezwyciężyłaby młodzieńczy entuzjazm i zapał, dlatego z jej pomocą można zmienić świat na lepsze. Jeśli młodość jest tak piękna, czy starość taka sama? Oczywiście, że nie! Stary świat jest zacofany, szary, nudny, czasami nawet samolubny i bez serc, jest po prostu zwyczajny i nieciekawy. Młodość jest jej zupełnym przeciwieństwem: jest pełna pięknych marzeń, które urozmaicają szre życie, jest szczęśliwa, kolorowa, żywa, a przede wszystkim pełna miłości, która przecież w dzisiejszych czasach jest tak ważna. Ludzie młodzi często buntują się przeciwko światu. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest prosta: świat teraźniejszy ma zbyt wiele wad, z którymi należy walczyć. Czy młodość pokazuje perspektywę całego świata? Myślę, że tak. Nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak wielką ma ona wartość. Przecież nie można jej kupić w sklepie, za pieniądze. Nikt nie chce "wychodzić" z okresu młodości. Czy siła młodości jest ponad zmysły irozum? Oczywiście, że tak. Gdybyśmy kierowali się rozumem, okres młodości nie byłby taki ciekawy. Jednak pomimo tego ludzie młodzi powinni obrać właściwe kierunki, by osiągnąć wyznaczone cele. Powinni kierować się miłością i przyjaźnią. Powinni także buntować się przeciwko zacofaniu, kłamstwu i głupocie. Jednak czy to wystarczy? Do tego powinniśmy być jeszcze solidarni.
Młodzież powinna starać się poznać to, co pozarozumowe. Pamiętajmy, że świat bez uczuć i fantazji byłby nieciekawy i szary.
Wciąż dręczy mnie pytanie, dlaczego po pięknej młodości następuje starość? Czemu to ma służyć? Może w przyszłości jakiś genialny człowiek wymyśli wspaniały eliksir młodości...