profil

Wybierz przedmiot
Teksty 7
Zadania 0
Opracowania 0
Grafika 0
Filmy 0

średniowieczny wzorzec osobowy



poleca85%
Język polski

Czy można być ascetą w XXI w.?

Asceta to osoba wyrzekająca się wszystkich radości, rozkoszy ale także podstawowych potrzeb życiowych. Nie posiada dóbr materialnych, można powiedzieć że nic nie posiada oprócz swojej duszy i ciała, które umartwia, zaniedbuje. Wszystko co robi...



poleca85%
Język polski

Wzorce osobowe Średniowiecza - rozwiń temat na podstawie poznanych tekstów literatury średniowiecznej.

Średniowiecze to termin na określenie dziejów w kulturze i historii, obejmujący czas miedzy starożytnością, a nowożytnością. Wykształciły się w nim pewne wzorce osobowe, ideały postaw i zachowań ludzkich. Było one rozpowszechniane przez ówczesną...



poleca85%
Język polski

Rozmowa pomiędzy Ascetą, Humanistą i Sarmatą

chcielibyście mi towarzyszyć w drodze do nieba, jakże krętej i zawiłej, a jednakowoż jak prostej, prowadzącej przez ból, cierpienie i mękę- rzekł na powitanie Asceta . - Witam i ciebie drogi Asceto, niestety



poleca83%
Język polski

Legenda o św. Aleksym

godnym naśladowania - wzorem parenetycznym. Aleksy był ascetą , umartwiał się, bowiem wierzył, że poprzez takie życie osiągnie zbawienie i życie wieczne Wzór paremetyczny - wzór godny



poleca85%
Język polski

Czy średniowieczny wzór świetego jest podobny do współczesnego pojmowania świata?

ich życie ziemskie. Rozmyślali i pragnęli śmierci. Byli to ludzie bardzo pobożni. Chętnie chodzili do Kościoła. Doskonałym wzorem średniowiecznego świętego jest Św. Aleksy. Był on prawdziwym ascetą



poleca85%
Język polski

Czy ludzi średniowiecznych możemy uznać za szczęśliwych?

jest zupełnie inne niż kiedyś. Nasz świat jest całkowicie inny od tego sprzed lat. Można by się teraz zastanawiać, czym szczęście jest w czasach telefonów komórkowych, komputerów, czy lotów w kosmos



poleca91%
Język polski

Jestem świętym Aleksym i spróbuję przedstawić swoją kartkę z pamiętnika

dla siebie, a dla innych, którym te fundusz mogą ocalić życie. Podróż nie należał do przyjemnych. Ale, czy tego właśnie nie chciałem? Przecież chciałem być ascetą . W czasie tych samotnych wędrówek po