Legenda o św. Aleksym

Aleksy w wieku 24 lat ożenił się, w noc poślubną pozostawił swoją młodą żonę w dziewictwie i poszedł za Bogiem. Rozdał cały swój majątek i przybrał szaty nędzarza. Podróżował, za jego życia dokonały się liczne cuda, np.: Matka Boska zeszła z obrazu i za sprawą klucznika otworzyła drzwi Kościoła Aleksemu. Następnie bohater powrócił do ojczyzny, gdzie przez 16 lat żył pod schodami własnego domu. Żona dowiedziała się o tym, iż ten żebrak to jej mąż, z listu. W dniu śmierci Aleksego dokonał się inny cud - uruchomiły się samoczynnie dzwony Kościołów. Bez wątpienia postać Aleksego jest przykładem godnym naśladowania - wzorem parenetycznym. Aleksy był ascetą, umartwiał się, bowiem wierzył, że poprzez takie życie osiągnie zbawienie i życie wieczne

Wzór paremetyczny - wzór godny naśladowania, postawa, którą powinni ludzie naśladować

Asceta - człowiek świadomie wyrzekający się dóbr materialnych, umartwiający się w imię wartości duchowych, celem ascety jest osiągnięcie życia wiecznego i zbawienia