‘być łatwo zauważalnym, dobrze widocznym’; zwrot; Rzuca się w oczy, jak wielki w policji panuje bałagan i jak w tym bałaganie szafuje się ludzkim życiem (…).

poleca88%

Język polski

wszedł do pokoju z podkulonym ogonem i cicho położył się pod stołem, mimo, że zwykł rzucać się na obcych. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że teraz już nic nie będzie wyglądać tak samo. Pozostało im tylko

Strona: 1

Rzucić rzucać się w oczy

rzucić/rzucać się w oczy

Stypa (czarny humor)