Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Zwyczajowo przyjęło się uważać XVII wiek i pierwszą połowę wieku XVII jako czas epoki Baroku oraz czas rozwoju i największego przenikania do świadomości szlacheckiej sarmatyzmu, jako sztandarowej ideologii tego okresu. Nie są to jednak granice...
Sarmatyzm to pojęcie złożone. Obejmuje ono obyczajowość oraz kulturę duchową i umysłową Rzeczpospolitej szlacheckiej od schyłku wieku XVI aż po czasy rozbiorów. Pojęciem tym określa się również swoisty sposób bycia - rubaszność., bujność obyczaju,...
W wieku XVII całą szlachtę polską jednoczyło poczucie narodowej potęgi, przekonanie o świetności polskiego ustroju, monarchii ograniczonej prawami stanu szlacheckiego, nadto świadomość tradycji rodowej i starodawności sarmackiej, co wiązało się z...
W XVIII wieku wśród szlachty panowało ogólne przekonanie, że pochodzi ona od starożytnego plemienia Sarmatów. Był to lud zamieszkujący od I w. p.n.e do IV w. n.e tereny Ukrainy. Sarmatyzm był odmianą kultury obejmującą; światopogląd , zachowanie,...
przemian zapoczątkowany przez humanizm i renesans ( rozwój literatury tworzonej w językach narodowych, zainteresowanie kultura antyczną – już w mniejszym stopniu). Językiem elit stał się język francuski
cudzoziemców, dewocją i ciasnym tradycjonalizmem. Szlachcic - rycerz był obrońcą złotej wolności, systemu społeczno-państwowego, który gwarantował mu uprzywilejowane miejsce w Rzeczypospolitej . Już w
znacznej części kontynuowała nurt przemian zapoczątkowany przez humanizm i renesans ( rozwój literatury tworzonej w językach narodowych, zainteresowanie kultura antyczną – już w mniejszym stopniu
wojnach w połowie XVII wieku, kiedy rozwój polskich ośrodków miejskich zaczął wyraźnie odstawać od przykładowo rozwoju ośrodków zachodniej Europy. W Rzeczypospolitej istniały wprawdzie liczne miasta
bowiem w wyniku symbiozy elementów orientalnych z rodzimymi i zachodnimi(…)” – (Janusz Tazbir-„Orient a kultura sarmacka”). Strój szlachecki w XVII wieku składał się z tureckich ubiorów takich