Organizacja współpracy gospodarczej i rozwoju (OECD)

Jej geneza ma związek z przekształceniem, jakiego dokonano w 1961 roku w Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Powstanie OECD nastąpiło z inicjatywy USA i było reakcją na utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Główne zadania OECD dotyczą wolności wymiany handlowej, która powinna zapewniać państwom osiągnięcie jak najwyższego poziomu życia, zatrudnienia i stabilizacji finansowej. Programy OECD przeznaczone są także dla krajów słabo rozwiniętych. Konwencję OECD najpierw podpisały: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Kanada, Luksemburg, Norwegia, Portugalia, RFN, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, USA, Włochy, Wielka Brytania. Później przystąpiły do niej: Australia, Finlandia, Japonia, Nowa Zelandia, w 1996 roku Polska, a także – ze specjalnym statusem członka stowarzyszonego – była Jugosławia.