"Pojąć nie mogę, by ktoś mógł być do tego stopnia nierozsądnym by popełnić samobójstwo. Sama myśl o tym napełnia mnie obrzydzeniem (...)" - refleksje.

"Pojąc nie mogę, by ktoś mógł być do tego stopnia nierozsądnym by popełnić samobójstwo. Sama myśl o tym napełnia mnie obrzydzeniem (...)" Ustosunkuj się do powyższej wypowiedzi i odpowiedz na pytanie czy ciebie też ów myśl napełnia obrzy

Wielu ludzi boryka się z różnymi problemami. Większą część tych osób stanowią młodzi ludzie w wieku 15- 25 lat i cierpią najczęściej z powodu nieszczęśliwej miłości. Wątpią w siebie, tracą wiarę w szczęście, przestają walczyć. Dochodzi wtedy do depresji, co w niektórych przypadkach wiąże się z próbą popełnienia samobójstwa. Ludzie nie mogą przezwyciężyć swoich słabości.
?Pojąć nie mogę, by ktoś mógł być do tego stopnia nierozsądnym, by popełnić samobójstwo. Sama myśl o tym napełnia mnie obrzydzeniem (...)?- powiedział Werter w ?Cierpieniach młodego Wertera? Goethe, a mimo to popełnił samobójstwo. Robiąc to odrzucił miłość do samego siebie. Mnie także myśl o samobójstwie napełnia obrzydzeniem. Aby ustosunkować się do swych wypowiedzianych słów przytoczę argumenty.
Bo daje nam życie, z myślą o tym, iż wykorzystamy je jak najlepiej, ma przynajmniej taką nadzieję. On wcielając się w człowieka też przeżywał cierpienia takie jak: głód, ból, poniżenie, odrzucenie a jednak nie poddał się. Każdy w życiu przeżywa ciężkie i trudne chwile. Są osoby, które nie mogą poradzić sobie ze swym życiem. Ale powinniśmy mieć poczucie tego, że Bóg nas ochrania. To właśnie On uczy nas miłości do bliźniego i przede wszystkim do siebie. My nie możemy Go zawieźć i odbierać sobie życia. Uszanujmy to, iż Jezus za nasze grzechy umarł na krzyżu, chcąc, abyśmy takiej szansy jak życie nie tracili. To Bogu zawdzięczamy wszystko co nas otacza: kwiaty, łąki a nawet problemy, z jakimi się męczymy. Doświadczając nas w tym, udowadnia nam, że nas kocha. Życie to skarb od Boga, którego samobójcy chcą się pozbyć.
Podczas cierpienia człowiek ukazuje swe prawdziwe oblicze: swą wielkość lub małość. Gdy nie możemy tego przezwyciężyć i gdy znika nawet nadzieja skłonni jesteśmy sądzić, że życie straciło wszelki sens. W takiej też sytuacji był właśnie Werter. Bohater poznał piekło romantycznej miłości, gdy do jego ukochanej przybył narzeczony Albert. Cierpi tak bardzo, że postanawia wyjechać. Musi jednak wrócić bo nie potrafi żyć bez Loty. Jego życie wewnętrzne jest bardzo intensywne- wspomina, rozpacza, godzi się z losem a zaraz potem buntuje przeciw niemu. W końcu postanawia zrobić poważny krok, popełniając samobójstwo. Myśli, że to go uchroni od wszelkich niepowodzeń. Werter charakteryzuje się przede wszystkim przesadną uczuciowością, postrzeganiem otaczającego go świat przez pryzmat własnych marzeń, bez konkretnego i zdecydowanego działania. Bohater nie może sobie dać rady. Szaleje z rozpaczy, jest zniechęcony, traci równowagę ducha. Opanowywuje go tylko pragnienie śmierci: ?Już koniec ze mną! Zmysły me męcą mnie. Od tygodnia jestem bez przytomności. Oczy moje są bez łez. Nigdzie nie jest mi dobrze. Nie pragnę niczego, nie żądam niczego. Lepiej dla mnie bym odszedł!? Werter nie starał się o względy ukochanej, nawet nie przyznał się, że ją kocha. Był tchórzem, co świadczy o jego małości.
Samobójstwo można postrzegać, jako jedyną drogę do ucieczki przed światem, ludźmi. Osoby nierozumiane, nie akceptowane przez otoczenie chowają głowę w piasek. Pasmo niepowodzeń wpływa na naszą psychikę i powinniśmy postarać się sobie pomóc. Jest wiele dróg, z których możemy skorzystać i nimi pójść- wystarczy tylko chcieć. Pozbawienie się życia, nie jest najlepszym pomysłem. Dajmy sobie szanse, aby wykorzystać je do maksimum. Należy pokazać ludziom, którzy w nas wierzą, że jednak jesteśmy w stanie się podnieść. Z każdego problemu jest jakieś wyjście. Wygrajmy walkę, a jeśli nikt nam nie pomoże, wygramy ją, gdy tylko wybierzemy dobrą drogę. Zabierając sobie życie, utracimy to co piękne, nie będzie już szansy, aby ponaprawiać błędy. Nigdy nie będziemy szukać chwil, które odejdą w momencie śmierci.
Reasumując wszystkie swe argumenty jestem zdania, iż samobójstwo to coś haniebnego, a sama myśl o tym napełnia mnie obrzydzeniem. Po co Jezus umarł na krzyżu, jeżeli nas to nie obchodzi i za wszelką cenę chcemy umrzeć!? Życie to najcenniejszy dar od jakiegokolwiek podarunku. Gdy nie możemy jednak dać sobie rady z jakimś problemem, nie bójmy się poprosić o pomocną dłoń. Na pewno znajdzie się taka osoba, która nam ja poda. Nie obwiniajmy szczęścia za źródło nieszczęść. Pomyślmy, że na świecie ludzie mają gorsze cierpieni, tyle osób jest w potrzebie, my też im musimy pomóc, wesprzeć ich. Nie ważne co możesz dać, ale najważniejsze jest to co serce chce nam dać.