Rozmieszczenie przestrzenne ludności świata - Ameryka Północna

Obecne rozmieszczenie ludności w Ameryce Północnej jest bardzo nierównomierne i zależy od dwóch głównych czynników, a mianowicie od warunków środowiska naturalnego oraz rozwoju gospodarczego poszczególnych regionów. W związku z tym obserwuje się prawidłowość, że regiony zimne, lub suche są zupełnie bezludne albo bardzo słabo zaludnione. Chodzi tu o część północną kontynentu i towarzyszące mu wyspy, które są bezludne albo zamieszkane przez rozproszoną ludność eskimoską. Jest to strefa arktycznej tundry. Bardzo słabo zaludniona jest też strefa lasów borealnych, gdzie na przestrzeni ciągnącej się od Alaski po Labrador przypada mniej niż jeden mieszkaniec na km². Większość tamtejszej ludności stanowią Indianie. Względnie równomierne, ale rzadkie zaludnienie pojawia się na południe od 55, na preriach Kanadyjskich. Żyje tam ludność rolnicza, rozrzucona na rozległym obszarze. Podobne słabe zaludnienie ma miejsce w całych Kordylierach, a zwłaszcza w wysokich górach i suchych kotlinach. Ta strefa zaludnienia ciągnie się od Kanady do północnej części Wyżyny Meksykańskiej, gdzie skupienia ludności występują raczej punktowo i są związane z ośrodkami wydobycia surowców mineralnych. W tym regionie, na obszarze Stanów Zjednoczonych gęstość zaludnienia wynosi średnio 6.6 mieszkańca na km². W centralnej części kontynentu gęstość zaludnienia wzrasta na wschód od Gór Skalistych oraz w rolniczych częściach USA i wynosi średnio 13 osób na km².

Zupełnie inaczej przedstawia się zaludnienie w regionie Wielkich Jezior i na wschód od środkowego biegu Missisipi ;aż do wybrzeża Atlantyku rozciąga się tam Wielki Okręg Przemysłowy obejmujący stany przylegające do Wielkich Jezior i tak zwane stany północno-wschodnie, oraz przygraniczne części kanadyjskich prowincji Ontario i Quebek. Jest to terytorialnie największe skupisko ludności w Ameryce Północnej. W regionie Wielkich Jezior średnia gęstość zaludnienia wynosi 68 osób na km ². Tam też leżą wielkie aglomeracje miejskie, zajmujące pod względem liczby mieszkańców 4 i 5 miejsce na kontynencie. Są to aglomeracja Chicago z ludnością 8,2 ml., oraz Toronto z 3,9 ml mieszkańców. Gęstość zaludnienia w obszarze miejskim samego Chicago wynosi 3290 osób na km².

Na wybrzeżu atlantyckim w aglomeracji Nowego Jorku mieszka 19,5 ml ludzi. Średnia gęstość zaludnienia w tym regionie wynosi 148 osób na km², natomiast w samym obszarze miejskim są to aż 4433 osoby na km². Jest to drugie w hierarchii największe skupisko miejskiej ludności w Ameryce Północnej.

Kolejne duże skupisko miejskie w Ameryce anglojęzycznej występują wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego. Największa i jednocześnie zajmującą trzecią pozycję w całej Ameryce Północnej jest aglomeracja Los Angeles, licząca 15,5 ml mieszkańców, przy gęstości zaludnienia wynoszącej 3503 osób na km² w obszarze miejskim.

Odmiennie kształtuje się rozmieszczenie ludności w „łacińskiej” części Ameryki Północnej, to jest w Meksyku, krajach międzymorza i na wyspach Morza Karaibskiego. Począwszy od południowej części Wyżyny
Meksykańskiej ludność jest rozmieszczona w miarę równomiernie, pomijając jedynie wysokie góry i wnętrze tropikalnych lasów. Poza tym znaczna liczba ludności skupia się w dużych miastach, które są ośrodkami przemysłowymi. Swoistym fenomenem jest miasto Meksyk, największe obecnie miasto Ameryki Północnej i drugie pod względem liczby ludności miasto świata. Samo miasto liczyło w 1990r. 13,6 ml mieszkańców, natomiast na jego obszarze metropolitarnym w 1995r. żyło 23,9 ml osób.

W małych i w zasadzie rolniczych państwach Ameryki Środkowej gęstość zaludnienia można określić jako średnią i duża, przy liczbach od około 280 osób na km² w Salwadorze. Natomiast wyraźnie większa jest gęstość zaludnienia na wyspach Morza Karaibskiego i wynosi od ok. 100 do 600 osób na km². Rekord należy do Bermudów, gdzie na km² przypada 1162 osób. W krajach tego regionu stolice są z reguły największymi miastami i skupiają ¼ mieszkańców kraju. W skali całej Ameryki Północnej można wydzielić trzy strefy o średniej gęstości zaludnienia. W części północnej kontynentu występuje 13 osób na km² ;w łacińskiej części obejmującej Meksyk i kraje międzymorza przypada 49 osób na km². Natomiast na wyspach Morza Karaibskie gęstość zaludnienia wynosi 149 osób na km².