Na podstawie "Pieśni III" J. Kochanowskiego udowodnij, ze jest on twórcą polskiego renesansu.

Jan Kochanowski to z pewnościa jeden z najwiekszych twórców polskiego renesansu.
W "Pieśni III" Kochanowski podkreśla to, iż tak naprawdę nigdy nie wiadomo co nas może spotkać. Fortuna, czyli mitologiczna bogini Szczęścia, zawsze może od nas się odwrócić : "Bo to niestała pani z przyrodzenia, czesto więc rada sprawy swe odmienia". Poeta przestrzega nas, abyśmy zbytnio nie ufali Szczęściu, bo to, że mamy "złoto i(...) pokłady" nie zapewnia nam tak naprawdę niczego. Do wszystkiego można dojść własną, sumienną pracę, lecz poeta podkreśla, iż dla niego w życiu nie jest najważniejsze to, kto ma i ile ma, tak naprawdę wartości materialne nie liczą sie dla poety, liczy się to jakim się jest.
W trzeciej strofie swej pieśni Kochanowski zwraca szczególną uwagę na ludzi, którzy są przy nas, gdy "dopisuje" nam szczęście, a gdy Fortuna nas opuszcza, oni odalają się od nas, zostawiają nas, tak jakby ich nigdy przy nas nie było: "Skoro ta zniknie, tył każdy podawa, Jako cień , kiedy słońca mu nie sstawa". Gdy Fortuna odwraca się od człowieka, odwracają sie od niego także "przyjaciele".
Moim zdaniem poeta w dosyć piękny i prosty sposób ukazuje nam to, co fortuna może zrobić z człowiekiem: "Tak swym pochlebstwem ludzi pobłaźniła, że drugi wysszej nosa gębę nosi, a wszystki insze oczyma przenosi". Poeta krytykuje ludzi, którzy dają sie omamić Fortunie i w piątej strofie przestrzega nas przed boginią Szczęścia, mówi nam, ze mimo to, iż Ona nam wszystko zabrała, to i tak nie mamy się poddawać, mamy żyć dalej. Myślę, że można znaleźć tutaj odwołanie do życia samego kochanowskiego. Los, Fortuna, Szczęście ( w wieloraki sposób można by to nazwać) zabrało mu dwie ukochane córki, alo On nie poddawał się, żył i tworzył dalej.
W ostatniej strofie swej pieśni Kochanowski podkreśla, ze cnota jest bardzo ważną rzecza : "Cnota skarb wieczny, cnota klenot drogi ".
"Pieśń III" Jana Kochanowskiego posiada sześć strof, każda z nich zawiera cztery wersy. Jest to Pieśń jedenastozgłoskowa, posiada kilka epitetów np. "klenot drogi", uosobienia oraz rymy parzyste. Moim zdaniem zwrot "Nie wierz Fortunie co siedzisz wysoko" jest apostrofą. Kochanowski przestrzega ludzi przed Fortuną, która może nam wiele dać, ale równocześnie może nam jeszcze więcej zabrać.
Moim zdaniem "Pieśń III" jest przestrogą dla ludzi. Myśle, że kot, jak kto, ale Jan Kochanowski doświadczył szczęścia, ale równie dobrze wie co to znaczy utracić je. Nie ważne kim byłeś kiedyś, najważniejsze jest to kim jesteś teraz.