Czy dom to przystań do której się wraca?

Czym jest prawdziwy dom? Na te pytanie nie raz usiłujemy znaleźć odpowiedź. Czy jest przystanią, do której można wrócić? W której ogrzejemy skostniałe przeżyciami ręce i zapomnimy o swych troskach i problemach.
Wiele razy każdy z nas wypowiadał w swoim życiu zdanie, że chciałby się wynieść z domu, że ma go dosyć, że tak naprawdę nic go tu nie trzyma. Nie do końca się nad tym zastanawiając i mówiąc pod wpływem emocji. Uważam, że dom powinien być dla nas miejscem spokoju i ostoją przed złem nadchodzącym z każdej strony. Dlatego na pytanie zawarte w temacie rozprawki odpowiadam TAK.
Zastanówmy się jak wyglądałoby nasze życie w tym momencie, gdybyśmy nie mieli swoich czterech ścian a w nich bliskich nam osób. Czy bylibyśmy tymi samymi ludźmi? Sądzę, że towarzyszyłoby każdemu poczucie zagubienia, beznadziejności a z czasem wybudowałby się w nas mur oddzielający naszą dusze od reszty świata. Przystosowalibyśmy się co prawda do warunków życia, z jakimi przyszło nam się zmierzyć lecz mieli sporą ujmę w umyśle. Dlaczego? Z powodu braku domu.
Każdy z nas dąży w swoim życiu do pewnych celów. Miłość, szczęście ? to najczęstsze z nich. Miejscem budowania takich wartości powinien być dom. I nawet jeśli opuścilibyśmy go, zawsze będzie czekać na nasz powrót. I niezależnie od tego czy myślimy tutaj o budynku czy też o rodzinie.
Przykładem tego, jak ważne jest własne miejsce dla każdego człowieka może być przypowieść biblijna o synu marnotrawnym. On też, tak jak wielu z nas, przekonał się, jak bardzo ciężko żyć bez domu i jak szczęśliwym może okazać się powrót tam. Został przywitany życzliwie i ciepło, pomimo tego, że wcześniej opuścił rodzinę wyruszając w świat. Powrócił do swojego domu mając nadzieję, na odzyskanie wewnętrznego spokoju.
Kolejnym dowodem na to, że dom jest miejscem do którego się wraca, może być dla nas wątek Percy?ego w ?Harrym Potterze?. On także z własnej woli opuścił dom, można powiedzieć, że nawet go znienawidził. A jednak też powrócił. Czekała na niego już od długiego czasu kochająca rodzina.
Każdy z nas potrzebuje miejsca, gdzie czułby się potrzebny i kochany. Każdy z nas musi żyć ze świadomością, że jego obecność przejawia się nie tylko w nim samym ale także w otoczeniu i bliskich osobach. Każdemu z nas takie poczucie wartości daje dom. I jest on miejscem gdzie możemy zawsze wrócić, czując się źle gdziekolwiek indziej. Miejscem otuchy. Przystanią do której się wraca.