"Pan Tadeusz" opis sytuacji polowania na niedźwiedzia

Sędzia otrzymał wiadomość od człowieka, który na obrzeżach lasu zobaczył niedźwiedzia.

Wszyscy o wyznaczonej godzinie mieli stawić się w puszczy, by zabić zwierzę. Zamówiono nawet w tej intencji mszę. Tadeusz spóźnił się, ponieważ zaspał. Psy myśliwskie ruszyły w las. Myśliwi w ciszy czekali jak dalej potoczy się polowanie. Czy uda się zabić niedźwiedzia? Nagle Wojski przyłożył ucho do ziemi. Nasłuchuje. W końcu zrozumiał co oznacza dziwne ujadanie psów. Ogary wytropiły zwierzę. Myśliwi natychmiast ruszyli w pogoń. Bieg. Skowyt psów. Nareszcie zobaczyli niedźwiedzia. Bronił się. Kaleczył psy. Był bardzo agresywny i rozwścieczony. Wymachiwał łapami. Padły pierwsze strzały. Ryk bestii. Wrzask psów. Krzyki strzelców. Chybione. Nagle niedźwiedź odwrócił się w kierunku gdzie stali Wojski, Tadeusz i Hrabia. W tym momencie wszyscy mężczyźni złapali oszczep. Odbierali go sobie. Zwierzę było coraz bardziej rozwścieczone. Zaatakowało Hrabiego. Nagle nadbiegli Asesor z Rejentem i Gerwazy. Padły trzy strzały. Jeden celny. Niedźwiedź został zabity przez Gerwazego.

Na koniec polowania zakończonego powodzeniem, Wojski zadął w róg i odegrał wspaniały koncert niesiony przez echo.