Świat nie chce pamiętać - rozprawka

Ludzkość ma za sobą długą historię. Czasem jest ona przyjemna i można się nią szczycić, ale ta najnowsza jest krępująca i nie często zdarza się, że wspomina tamte czasy z uśmiechem na twarzy. Mowa tu o I i II wojnie światowej oraz okresie międzywojennym. Ówczesne zdarzenia przypomina się głównie na lekcjach historii. Są one niewygodne i często udaje się, że się o nich w ogóle nie pamięta. Nie chcemy pamiętać.
Z pokolenia na pokolenie wiemy coraz mniej na temat wojny. Strach, ból, głód i śmierć już tak nie szokują. Można by powiedzieć, że wcale się nie przejmujemy tymi emocjami, że już nudzą. Jak w wierszu Wisławy Szymborskiej ?Ktoś z miotłą w rękach wspomina jak to było. Ktoś słucha przytakując nie urwaną głową. Ale już w pobliżu zaczną kręcić się tacy, których to będzie nudzić.? My, dzieci XXI wieku, nie znamy wojen i uczuć z nią związaną. O konfliktach zbrojnych słyszymy tylko od starców, nauczycieli historii lub możemy przeczytać w różnego rodzaju książkach. Temat zdaje się być przestarzały i zużyty. Wydaje nam się, że jesteśmy już bardzo cywilizowani, a czas wojen mamy za sobą. Prawdą jest, że już dawno w naszym państwie nie było żadnego stanu wojennego, wstąpiliśmy do Unii i NATO. W związku z tym mamy błędne poczucie bezpieczeństwa. W podświadomości tkwi pytanie: ?Po co się przejmować wojnami skoro to rzecz przestarzała??
Niepamięć świadoma lub nieświadoma może wynikać z upływu czasu. Po pierwsze, na co dzień nie rozmyślamy jak to było podczas wojny. Nie mamy na nic czasu, a co dopiero na roztrząsanie tematów wojennych. Przejmujemy się tylko aktualnymi incydentami, a batalia nie jest bynajmniej aktualna. Radość z tego, że nie ma wojny wywołuje u nas pusty śmiech. Po drugie, nie wiemy jak naprawdę było. Po konfrontacjach zbrojnych zostały nam tylko nieliczne pamiątki, które i tak z biegiem czasu, mimo konserwacji, rdzewieją, starzeją się i niszczeją. Ludzie, którzy ocaleli umierają. Nie znamy całej prawdy, a prawda bywa gorzka. Nie potrafimy zrozumieć niektórych poczynań, szczególnie nieludzkiego zachowania hitlerowców. Nie wiemy jakie były okoliczności i nastrój ludzi.
Podsumowując, stwierdzam że niewiedza jest wynikiem głównie upływu lat. Mamy błędne poczucie bezpieczeństwa, przez co również nie interesujemy się tematyką wojenną. Wydarzenia nie są aktualne, a my nie mamy czasu przejmować się dawną sytuacją. Temat zdaje się być przestarzały i nudny. Nie znamy całej prawdy i nie potrafimy zrozumieć pewnych rzeczy.