Heraklesie pospiesz się!

Prometeusz był najbardziej ludzki wśród tytanów. Bardzo kochał ludzi, których stworzył. Był dla nich przyjazny. Pomagał im.

Pewnego dnia Prometeusz oszukał Zeusa, nakłaniając go podstępnie by wybrał gorszą część składanych bogom na ofiarę zwierząt, lepszą pozostawiając ludziom. To dla nich również wykradał ogień, dzięki któremu można było żyć lepiej. Wtedy rozgniewany Zeus zesłał na Ziemię idealną niewiastę Pandorę, której puszka stała się przyczyna nieszczęść na świecie.

Prometeusz został ukarany za podstęp, którego się dopuścił. Zeus kazał go przykuć łańcuchami do gór Kaukazu, po czym nasłał na niego sępa, który wyszarpywał mu wciąż odrastającą wątrobę.

Ludzie, gdy dowiedzieli się o tym, zaczęli poszukiwania silnego człowieka, który uwolni Prometeusza, gdyż oni są zbyt słabi, aby tego dokonać. Po długich poszukiwaniach znaleźli odpowiednią osobę. Był to człowiek o imieniu Herakles. Ludzie kazali mu iść do gór Kaukazu i pomóc Prometeuszowi. Herakles, widząc, jak zależy im na tym, postanowił im pomóc. Gdy przechodził przez Kaukaz właśnie nadlatywał sęp. Wtedy rozległ się krzyk Prometeusza: "Heraklesie tu jestem! Pospiesz się"! Wtedy Herakles strzelił z łuku i zabił sępa. Następnie rozkuł Prometeusza. Prometeusz był bardzo wdzięczny Heraklesowi, gdyż od tej pory mógł być znów wolny i dalej pomagać swojemu ludowi.