Czy doceniam to co mam ?

Czasami zastanawiam się co by było gdybym była biedna , nie miała co zjeść , czy mieszkała na ulicy prosząc o pomoc.

Mam 14 lat i jestem szczęśliwa i zdrowa. Jestem zwykłą nastolatką która mieszka w mieście .Nie mieszkam w wielkiej willi z basenem , nie jestem księżniczką . Nigdy nie jestem głodna , mam w co się ubrać. To mi starcza do szczęśliwego życia . Choć zawsze jest ten nie dosyt że nie jest się kimś innym bardziej bogatszym , ładniejszym . Wspaniałe to że mogę jeździć na wycieczki . Byłam w wielu miejscach w Polsce czy Europie gdzie inne dzieci nie mogły pojechać bo nie stać było ich rodziców . Świat stoi przede mną otworem . Mogę tego nie wykorzystać , iż nie chce mi się uczyć , odrabiać lekcji lub nie słuchać na lekcjach . Doceniam że rodzice tak się poświęcają . Kupują mi podręczniki , zeszyty , ubrania. Mobilizują mnie do nauki. Żebym wyrosła na kogoś kto jest człowiekiem szczęśliwym bez problemów finansowych , życiowych . Dzieci które nie mają rodziców i mieszkają w domu dziecka nie mają takich wygód co ja . Muszą mieszkać w pokoju z 10 osobami . Nikt ich nie kocha , nie przytuli , nie zabierze do kina albo na zakupy . Tułają się z jednego domu dziecka do drugiego .

Myślę że doceniam to co mam , nie wybredzam tylko biorę o co jest na stole . Współczuje tym co mają gorzej ode mnie.