Fanatyzm w utworach Woltera.

Wolter w swoich pismach dowodził, że fanatyzm czyni ludzi bardziej nieszczesliwymi niz to jest konieczne. W rozwazaniach na temat fanatyzmu i nietolerancji wykorzystaj wnioski z interpretacji utworów.

„Fanatyzm niszczy…” śpiewał wokalista zespołu 52 Dębiec. Ile jest w tym prawdy? Nie mnie to oceniać, jednak zgadzam się z tymi słowami. Fanatyzm prowadzi do nieszczęścia, powoduje, że ludzie zamykają się w sobie, dążąc do jednego. Za wszelką cenę chcą osiągnąć to, co postawili sobie za cel honoru. Wtedy nie liczą się rodzina, przyjaciele, uczucia…
W tym miejscu chciałabym postawić naprzeciwko siebie dwa skrajne pojęcia- fanatyzm i indyferentyzm. Pierwsze znaczy ślepą i bezkrytyczną wiarę w słuszność jakichś poglądów, a drugie to obojętność i brak zainteresowania wobec istotnych spraw, więc jak teraz określić, które jest mniej szkodliwe? Każde na swój sposób prowadzi do ludzkiego nieszczęścia. Jednakże ja wolałabym się zająć tym pierwszym, moim zdaniem bardziej niebezpiecznym. Dlaczego tak uważam? Ponieważ ludzie nie wiedzą, kiedy zaczynają zmierzać do czegoś za wszelką cenę, nie patrząc na to, co dzieje się wokół. Dla nich to zwykłe załatwianie obowiązków, realizowanie marzeń. Tylko, dlaczego nie mogą spełniać swoich pragnień, nie czyniąc żadnych szkód dokoła? Jak można czynić siebie szczęśliwym poprzez odebranie szczęścia innym? W potocznym języku fanatyk to zapaleniec. Jednak jak określić takiego człowieka? Myśli, że robi to, czego chce, czego pragnie, jednak tak naprawdę poddaje się rutynie. Oddaje swoje życie w ręce losu, ślepego losu, który pcha go w szpony marzeń, marzeń, które stają się przekleństwem. Takie marzenia nie mogą już uczynić go szczęśliwym, zaczynają być męczące, jednakże coś karze mu je realizować. Jak długo to może potrwać? Jak długo człowiek fanatycznie do czegoś dąży? Są ludzie, którzy nigdy nie przestają być fanatykami, których fanatyzm prowadzi do skrajnej nietolerancji, do tego, że zaczynają ignorować ludzi, którzy mają inne cele, inne pragnienia. Anna Krzyżanowska napisała: „Fanatyzm to najwygodniejsza forma ucieczki”. Co to może oznaczać? Czy każdy zwykły człowiek może to potraktować jako ostrzeżenie? Trudno jest zinterpretować te słowa. Myślę, że autorka tych słów chciała nam przekazać coś ważnego. Może to, że stajemy się fanatykami uciekając przed strachem, przed czegoś, czego się boimy. Czyżby źródłem tych lęków były nasze marzenia, nasze cele? Jak to możliwe? Moim zdaniem dopiero zaczynają nas przerażać, kiedy uzmysławiamy sobie, że nie mamy szans sami ich zrealizować. Kiedy uświadamiamy sobie, że potrzebujemy pomocy. Jednak wtedy jest już za późno. Zadufani w sobie stajemy się fanatykami, postanawiamy, że mimo wszystkim i wszystkiemu nasze marzenia staną się rzeczywistością, że wyeliminujemy każdego, kto będzie inny, kto stanie nam na drodze. I tym samym dązymy do nietolerancji.
Wolter w swoich pismach próbował pokazać, że fanatyzm prowadzi do nieszczęścia. Opisał filozofów, którzy sądzili, że wszystko wiedzą, że są najlepsi. Którzy fanatycznie dążyli do tego, żeby być godnym na miano najlepszych. Jednak ich działalność ograniczała się tylko do poznawania świata, do pogłębiania wiedzy na tematy mniej ważne w życiu codziennym. W ich rozmyślaniach nie było miejsca dla zwykłych ludzi. Nigdy nie zrobili nic dobrego, ale myśleli, że mają się czym pochwalić. „Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się nigdy”, piękne słowa Sokratesa, które zostały przez nich zapomniane. Dla nich pomyłka, czy porażka graniczyły z tragedią, twierdzili, że są nieomylni, a tak naprawdę to potrzebowali pomocy.
Reasumują, „fanatyzm polega na podwojeniu wysiłku, gdy zapomnieliśmy o celu”. Tak naprawdę fanatycy nigdy nie osiągną swojego celu, zawsze będzie się od nich oddalał. Dlaczego? Ponieważ zatracili granicę pomiędzy spełnieniem marzeń a życiem tylko i wyłącznie dla tych marzeń. Droga do zrealizowania marzeń jest długa i męcząca, czasami graniczy z pomaganiem innym, aby oni nam później pomogli. Trzeba się naprawdę starać, wtedy będziemy czuć satysfakcje z ich spełnienia. Fanatycy nigdy nie spełnią marzeń, bo zawsze te marzenia będą się powiększały, zawsze będą chcieli więcej i więcej… Więc warto zapamiętać: „Fanatyzm niszczy…”.