Streszczenie opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego pt. "Wieża"

Jest rok 1945. Oficer po paru tygodniach pracy udaje się na urlop i wynajmuje mały domek w Aoście, w którym znajduje się książka napisana przez de Maistre’a.

Autor dzieła zdaje relację ze spotkania z Trędowatym, które miało miejsce w 2. połowie XVIII wieku w Wieży Strachy. Chory człowiek zwierza się z trudności codziennego życia. Opowiada o pracy w ogrodzie, zimowym wyrabianiu koszyków i mat oraz modlitwie. Mówi też, że po śmierci siostry czuł się bardzo źle i chciał się zabić. Na szczęście powstrzymał go list zmarłej, który odnalazł w jej celi. Na koniec przybysz proponuje przyjaźń mieszkańcowi Wieży, ale ten nie zgadza się i następuje pożegnanie.

Znowu jest rok 1945. Narrator-autor odnajduje siedzibę Trędowatego i zwiedza ją.

Po powrocie do domu, bohater postanawia się rozejrzeć. Badając notatki dawnego mieszkańca-nauczyciela, dowiaduje się o wydarzeniach z sierpnia 1944 r. Poprzedni lokator, mimo że bardzo chciał umrzeć, bał się udać na roboty do Niemiec i skłamał, że nie jest stąd. Dlatego został zabity miejscowy proboszcz. Następnego dnia umarł także nauczyciel.

Później, w 1958 r., w Neapolu, autor zwierza się ze swoich trudności związanych z opisywaniem samotności Trędowatego. Porównuje się przy tym do de Maistre’a.