"Twórczość wybranych poetów XX lecia między wojennego"

Praca kontrona z j. polskiego nr 2, semestr I, rok szkolny 2005/06
"Twórczość wybranych poetów XX lecia między wojennego"

Krzysztof Kamil Baczyński bogactwem swego fantazjotwórstwa mógłby obdzielic wielu poetów. Miał skłonność do pietrzenia gestych, bogatych, emocjonalnie obrazów, płynnie przechadzących w siebie strumieniem metafor, aluzji, symboli. Baczyński, jak jego rówieśnicy osaczony przez historie , próbował się z nią zmierzyc, zrozumiec ja i nadac jej sens. Wokół spełniała się Apokalipsa, trwał naznaczony nienawiścią cykl przemian. Autor widzi, jak zagłada kolejnych pokoleń jeszcze potęguje osamotnienie ginących. Ofiara z życia nie musi oznaczać ani oczyszczenia anie wybawienia złych troglodytów, których nauczono, że niema litości, sumienia, miłości. Trzeba wyzbyc sie też pamięci, żeby nie umrzeć. Ważny jest utwór "Pokolenie". Można go podzielić na trzy części. Pierwsza mówi o konfrontacji piękna rozkwitającej natury z bólem wojny, z cierpieniem, katastrofizmem. W drugiej mowa jest o pewnym kodeksie moralnym czasu wojny. trzecia część jest zapisem dylematów pokolenia. Obrazy natury są pełne sytości, urodzaju, doskonałości, pojawiają się walory estetyczne.Historię tworzą ludzie, a zło wkracza niszcząc ją. Człowiek jest za to odpowiedzialny, w czasie wojny strach powoduje egoizm, człowiek stara się przeżyc, znika litość,współczucie, sumienie, miłość. Aby przeżyć trzeba zapomnieć o czasie sprzed wojny i mieć kamienne serce. Utwór kończy się pytaniem retorycznym o cenę tej walki.
Tadeusz Różewicz rózewicz w swej twórczośćci obrazował realia wojny. Jego wiersz "Ocalony'' to utwór o człowieku który ocalał. Bohaterem jest mężczyzna dwudziestoczeroletni, który przeżył wojnę. Świat jest pełen wartości, które są tylko pustymi nazwami. Przywołane są tu obrazy wojny i zagłady. Jest to świat bez wratości. Podmiot liryczny jest członkiem pokolenia Kolumbów. Jest to człowiek okaleczony, nie odróżnia wszelkich wartości, Pojawia się tu mowa o załamaniu kodeksu wartości etycznych, moralnych, estetycznych. Widoczna jest tu potrzeba odbudowania świata sprzed wojny. Autor nawiązuje do wątków biblijnych, do stworzenia świata, uzdrowienia i do postaci nauczyciela-mistrza, którym jest Chrystus. Powrót do czasów sprzed wojny okazuje się niemożliwy. Poeta sugeruje że poezja jest możliwa, natomiast ta pełna metafor jest fałszywa. Istnieje tu pragnienie powrotu do wartości zhierarchizowanych, oddzielenia tych wartości od siebie-dobra od zła itd... . Ocalenie polega na cząstkowym zachowaniu życia. Bohater utracił cząstkę siebie , jest okaleczony wewnętrznie, zatracił zdolność odróżniania wartości.
"Campo di Fioni" Cz. Miłosza to wiersz opraty na kontrascie. Z pierwszej strofy wyłania sie poetycki opis Rzymskiego placu targowego na którym wystawiane są owoce i wino. W trzeciej strofie podmiot liryczny ukazuje warszawski plac w kwietniowy pogodny, wiosenny wieczór. Obraz wręcz idylliczny skonfrontowany jest z kontrastowym obrazem w getcie. Dźwięki ,które dochodzą z za jego murów świadczą o trwającej w nim walce. Po drugiej stronie ludzie są uśmiechnięci, bawią się i cieszą . Narrator tworzy analogię między śmiercią Giordana Bruna z walczącymi w getcie powstańcami . Przypadek śmierci i życia zbliża do siebie obie te sytuacje. analogia słuzy wprowadzeniu, że porządek życia i śmierci do siebie nie przystaje. Widocznym morałem płynącym z zestawienia życia i śmierci jest to, że idący na śmierć są samotni, a zyjący na moment przystają obok cierpiących, nie są jednak obojetni. Podmiot liryczny jest poetą i jest w stanie interpretować język umarłych.