Różne oblicza ludzkiej mądrości- Forrest Gump

Różne oblicza ludzkiej mądrości

Człowiek to istota myśląca, podejmująca wielorakie decyzje. Trafność podejmowanych przez nas decyzji, uzależniona jest od naszej mądrości wrodzonej, oraz tej, którą nabywamy wraz z doświadczeniem. Jednak musimy zadać sobie podstawowe pytanie. Czy można obiektywnie przedstawić model człowieka mądrego? Czy możemy jednoznacznie stwierdzić, że dana osoba jest mądra, a inna nie?
„Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi.”- takie słowa wypowiada główny bohater filmu Roberta Zemeckisa będącego ekranizacją bestsellerowej powieści Winstona Grooma pt. „Forrest Gump”. Słowa według mnie trafne, aczkolwiek wypowiedziane przez postać komiczną, przez człowieka powszechnie i już od najmłodszych lat uważanego za idiotę. Jednak w powieści można łatwo zauważyć, jak niewiele warta jest ocena ludzi z zewnątrz. Forrest Gump to, bowiem postać niezwykle bystra i ciekawa świata. Bohater był może nieco upośledzony, ale w pełni zdawał sobie z tego sprawę i nie wyglądał bynajmniej na niezadowolonego z życia, choć jak stwierdza w polskiej wersji książki: „Życie idioty to nie bułka z masłem”. Forrest swoją postawą udowadnia, czym tak na prawdę jest ludzka mądrość. Na czym istotnie polega realizacja życiowych celów?
Otóż receptą na szczęśliwe życie jest według bohatera pogodzenie się ze swoim losem i upór w dążeniu do celu. Sukcesy Forresta jako sportowca, genialnego ucznia (tylko w książce), wojskowego, czy biznesmena, mówią same za siebie. Człowiek uznany przez całe swoje otoczenie za głupca staje się jednym z najlepszych zawodników szkolnej ligi, najlepszym amerykańskim zapaśnikiem (w książce), świetnie radzi sobie z zadaniami matematycznymi, jest bohaterem narodowym po tym jak ratuje całą jednostkę wraz z dowódcą przed pewną śmiercią w Wietnamie, a na koniec razem z przyjacielem, przy odrobinie szczęścia zakłada jedno z największych przedsiębiorstw w Stanach Zjednoczonych.
„Nawet, jeżeli jesteś idiotą, staraj się nie być głupim”- trudno ocenić znaczenie słów Gump’a. Ale jeśliby zagłębić się w jego życiorys można dojść do wniosku, iż bohater chce pokazać, że pomimo niskiego „ilorazu inteligencji”, pomimo zgryźliwych uwag najbliższego otoczenia, każdy posiada swoją mądrość i ma prawo do realizacji marzeń, bo tylko głupcy się poddają.
„Może jestem głupi, ale wiem, co to miłość”- Forrest Gump, pomimo iż duża grupa osób uważała go za człowieka głupiego wiedział, czym jest miłość. Jego przyjaźń z Jenny, zapoczątkowana już we wczesnym dzieciństwie z czasem zamieniła się w bardzo głębokie i szczere uczucie.
Historia Forresta udowadnia czytelnikowi- widzowi, że miłość nie jest zarezerwowana tylko dla tych, którzy uważani są przez społeczeństwo za mądrych, ale również dla tych „gorszych”. Złudne może być przekonanie, iż oni nie potrafią kochać. „Miłość jest ponad mądrością”- słowa Paulo Coelho doskonale odzwierciedlają losy Forresta. A więc skoro człowiek pokroju Gump’a potrafi kochać to znaczy, że mądrość miłości nie jest potrzebna.
Trudno jest jednoznacznie nakreślić jakiekolwiek oblicze ludzkiej mądrości na przykładzie bohatera, ale warto by współczesny człowiek zadał sobie kilka pytań, które ja pozostawię bez komentarza, gdyż nie wolno mi sugerować jednoznacznych odpowiedzi. Czy w dzisiejszym świecie konsumpcji i rozwiniętej technologii człowiek nie powinien poczuć się Groom’owskim „Forrestem Gump’em”, który udowodnił, że każdy z nas stworzony jest do poszukiwania własnego celu- mądrości? Czy istnieje jeden uniwersalny wzór ludzkiej mądrości? I czy wreszcie współczesna cywilizacja nie zapomina o miłości? Miłości, która stoi przecież ponad mądrością?