Jamochłony - charakterystyka

Jamochłon ogólnie dwuwarstwowy worek ze specjalnymi wyrostkami (czułkami bądź ramionami).

Budowa
- Stułbia występuje tylko w postaci polipa. Ciało jej wygląda jak wydłużony worek przymocowany do podłoża tzw. stopą. W górnej cz. ciała występuje wieniec 6-12 czułków okalających otw. gębowy.
- Meduza dojrzałej chełbii przypomina parasol bez rączki. Na spodniej stronie parasola znajduje się czworokątny otwór gębowy. W jego rogach na boki rozchodzą się ramiona, służące do chwytania zdobyczy. Na krawędziach często występują ciałka brzegowe, spełniające funkcje zmysłowe.

Symetria promienista
Jamochłony od początku istnienia wykazywały tę cechę. Dla tego typu org. ważniejsze jest odróżnianie góry od dołu niż konkretnych kierunków <= pokarm/wróg może zbliżyć się z każdej strony.

Budowa ściany ciała jamochłonów
Na zewnątrz znajduje się warstwa komórek ektodermalnych. Wnętrze ciała wyściela warstwa komórek endodermalnych. Między ekto- i endodermą znajduje się mezoglea. Tworzy ona warstwę wypełniającą i wspierającą.

Większą część warstwy zewn. tworzą komórki nabłonkowo-mięśniowe. Między kom. n-m. znajdują się mniejsze komórki interstycjalne. Z niech rozwijają się komórki parzydełkowe (u stułbi jeszcze kom. płciowe).

Układ nerwowy typu dyfuzyjnego (rozproszony). Cechuje się brakiem centrum ukł. nerwowego, aczkolwiek zaznacza się tendencja do koncentracji neuronów wokół otw. gastralnego. Na brzegach parasola chełbii występuje 8 ciałek brzegowych ropaliów. Każdy taki twór zawiera statocystę (narz. równowagi) i prymitywne oczka (pozwalające jedynie odróżniać natęż. światła).

Komórki parzydełkowe najliczniej występują na czułkach lub ramionach.
- Penetranty wnętrze tych kom. wypełnia trująco-drażniąca ciecz pod ciśnieniem, oprócz tego w środku znajduje się nić białkowa opatrzona haczykiem.
- Podrażnienie penetranta powoduje pęknięcie komórki i wyrzucenie nici oraz cieczy.
- Wolwenty zawierają wewnątrz długą nić. Wystrzelone z wielu wolw. nici owijają się i przyczepiają do ciała ofiary.
- Glutynanty zaw. lepkie nici, którymi też można unieruchomić potencjalny pokarm.

Wnętrze ciała tworzy jama, gastralna.

Zdobycz wprowadzana jest przez rozciągnięty otwór gastralny do endodermalnej jamy chłonąco-trawiącej. Pierwszym etapem obróbki chemicznej pokarmu jest wydzielenie enzymów trawiennych do światła jamy gastr. Odbywa się trawienie pozakomórkowe. Następnie niewielkie grudki pokarmu są wchłaniane przez komórki trawienne w drodze endocytoz. W ich ciałach nast. ostateczne, enzymatyczne rozłożenie związków na przyswajalne przez organizm.

Wymiana gazowa i krążenie odbywa się w drodze zwykłej dyfuzji. Jedynie u większych meduz sprawia to problemy. Układu wydalniczego wcale nie ma, a zbędne produkty przem. mat. usuwane są przez powłoki ciała.

Rozród
U wielu jamochłonów wyst. przemiana pokoleń. Szereg stułbiopławów rozmnaża się bezpłciowo przez pączkowanie gamety powst. w niezróżnicowanych gonadach i wydostają się przez pękające powłoki ciała. Z zapłodnionego jaja rozwija się niewielka, urzęsiona larwa, która osiada na dnie i przekształca się w polipa. Pokolenie płciowe reprezentują meduzy.

Gatunki morskie: zapłodnienie -> planula -> młody polip -> początki strobilizacji -> zaawansowana strobilizacja -> odrywająca się efyra -> młoda meduza -> postać dojrzała.

Przegląd
Stułbiopławy (stułbia), Krążkopławy (chełbia bałtycka), Koralowce

Podsumowanie Jamochłony.
1. Są najpierwotniejszymi zwierzętami tkankowymi. Reprezentują dwuwarstwowy poziom organizacji ciała.
2. Żyją wyłącznie w środowisku wodnym.
3. Cechuje je pierwotna symetria promienista.
4. Prosty plan budowy ciała
5. 2 postaci osiadły polip, wolno żyjąca meduza
6. Prymitywny układ nerwowy typu defuzyjnego
7. Duże zdolności regeneracyjne
8. Brak wyspecjalizowanych układów: oddech., krążenia, pokarmow.
9. Rozmnażanie płciowe i bezpłciowe (występowanie metagenezy)