Promieniowanie elektromagnetyczne a środowisko

Promieniowanie elektromagnetyczne jest wytwarzane przez wiele źródeł, które występują w środowisku naturalnym człowieka i od najdawniejszych czasów towarzyszą populacji ludzkiej. Problem oddziaływania PEM na organizmy żywe pojawił się w związku z rozwojem radiotechniki.





W naturalnym środowisku, w którym egzystują człowiek, rośliny i zwierzęta występuje pole elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne. Naturalnym źródłem PEM o różnych długościach jest Słońce i inne gwiazdy. Naturalne PEM jest czynnikiem wszechobecnym w środowisku i tworzy ono tło o niskim poziomie natężenia, nie jest zatem szkodliwe.





W warstwie ozonowej, która rozprzestrzenia się w atmosferze Ziemi na wysokości od 10 km do 50 km tworzą się bardzo groźne “dziury”. Przepuszczają one w kierunku powierzchni Ziemi niebezpieczne dla jej mieszkańców PEM z zakresu krótkiego ultrafioletu, grożące mutacjami i wzrostem zachorowań na pewne typy chorób, np. oczu, czy raka skóry.





O wiele groźniejsze jednak dla organizmów żywych jest promieniowanie elektromagnetyczne pochodzące ze źródeł sztucznych.





Począwszy od chwili wynalezienia i wprowadzenia do eksploatacji pierwszych urządzeń zasilanych prądem elektrycznym zaczął się tworzyć tzw. “smog elektromagnetyczny”. Środki łączności, silniki, układy elektroniczne do transformacji dźwięku, obrazu, światła, przechowywania informacji, mnóstwo urządzeń medycznych wspomagających diagnozowanie i leczenie naszego organizmu; wszystkie one potrzebują zasilania prądem. Emitują one nieuchwytne przez nasze zmysły PEM i zanieczyszczają w ten sposób środowisko. Dziesiątki milionów komputerów i telewizorów zainstalowanych w zakładach pracy i w naszych mieszkaniach dołączają swoje PEM do ogólnoświatowego “smogu elektromagnetycznego”. Ważne jest więc aby ograniczać czas spędzany przed telewizorem i komputerem oraz siadać jak najdalej od ekranu.





Sztucznym źródłem PEM są także kuchenki mikrofalowe. PEM wykorzystuje się w nich do nagrzewania. Mikrofale mają wpływ na dziłalność elektryczną kory mózgowej i mięśnia sercowego płodu. Przewlekłe napromieniowanie narusza funkcję układu siatkowego pnia mózgu.





Szkodliwy wpływ na środowisko mają także stacje i linie elektromagnetyczne wysokich napięć. Stopień szkodliwości PEN emitowanego z tych urządzeń zależy od czasu jego eksploatacji i siły pola, jak również od wrażliwości indywidualnej osobnika. Długie przebywanie w obecności PEM linii wysokiego napięcia powoduje zwielokrotnienie zaburzeń funkcjonalnych, neurologicznych, naczyniowo sercowych, trawiennych, zmiany w systemie nerwowym, wzrost ciśnienia krwi i zmiany jej składu itp.





Promieniowanie elektromagnetyczne wysyłają nie tylko linie wysokiego napięcia ale także stacje nadawcze radiowe i telewizyjne.





SKUTKI ODDZIAŁYWANIA PEM NA ŚRODOWISKO. Obecność fal elektromagnetycznych w środowisku może prowadzić do wzbudzeń atomów, jonizacji, polaryzacji i oscylacji jąder atomów. Wymieniane procesy nie są obojętne dla żywych organizmów. Wywołują one skutki biologiczne wewnątrz komórki, tkanki, czy też całego organizmu. Skutki fizyczne (polaryzacja, jonizacja) mogą zaburzyć istniejące w organizmach struktury elektryczne, np. stałe różnice potencjałów elektrycznych na błonie komórkowej, powstawanie i rozchodzenie się impulsów nerwowych występowanie szeregów potencjałów elektrycznych w różnych podukładach organizmu ludzkiego, np. EKG, EEG itp., a drgania jąder silne efekty termiczne.