Rzymski filozof Cyceron stwierdził: Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego w błędzie trwać”. Czy zgadzasz się z tymi słowami? W formie rozprawki rozważ problem.

Jest rzeczą powszechnie znaną, że człowiek nie jest istotą doskonałą, a jego życie jest pasmem błędów i przeróżnych doświadczeń. Znajomość tej prawdy nie powinna jednak powstrzymywać człowieka przed wyznaczaniem sobie ambitnych celów. Zawieszanie sobie wysoko poprzeczki powinno być tylko dodatkowym dopingiem do wytężonej pracy, a nie łatwą wymówką, tłumaczącą brak wystarczającej determinacji, na wypadek niepowodzenia.

Człowiek podejmujący się trudnych zadań na pewno będzie popełniał błędy. Byłoby rzeczą naiwną sądzić, że może być inaczej. Samą możliwość popełnienia błędu trzeba niejako wkalkulować na początku każdego życiowego zadania. Zasadnicza różnica pomiędzy człowiekiem mądrym a głupim sprowadza się to tego, że mądry potrafi przeanalizować przyczyny, które spowodowały niepowodzenie i na tej podstawie wyciągnąć wnioski, które w przyszłości mogą zapewnić sukces. Człowiek głupi to taki, który ma świadomość popełniania błędów, ale brak mu wystarczającej pokory, aby przed innymi, a także przed samym sobą, do tego się przyznać. Innymi słowy nie chce on stanąć w prawdzie, ale woli trwać w mirażach półprawd, czy nawet kłamstw.

Zastanawia to, iż wszyscy wiemy o tym, iż głupotą jest trwać w błędzie, a tak mało można wskazać przykładów z życia, gdzie ktoś przyznaje się do popełnienia życiowej pomyłki. Dlaczego? Odpowiedź jest chyba banalnie prosta: po prostu nie lubimy przyznawać się do błędów. Nawet wtedy, gdy potrafimy wyciągnąć właściwe wnioski z naszych niepowodzeń robimy wszystko, aby nikt nie zauważył, że coś w naszym życiu korygujemy, że zmieniamy optykę patrzenia na świat. Z tego powodu imponują mi ludzie, którzy publicznie potrafią przyznać się do popełnionych błędów.

Nie będzie odkrywczym stwierdzenie, że właśnie wtedy ich autorytet roście w sposób szczególny, wyrastają na liderów w swoich środowiskach. Do tego jednak potrzeba cywilnej odwagi. Prawdziwa mądrość nierozerwalnie bowiem związana jest z odwagą. Bez niej najczęściej skazani jesteśmy na trwanie w błędzie, a wtedy z całą pewnością zasługujemy na miano ludzi głupich.