"Walka z wiatrakami!" recenzja "Don Kichota" Miguela Cervantesa

Walka z wiatrakami!
Niedawno przeczytałam świetną parodię romansu rycerskiego Miguela Cervantesa pt. ”Don Kichot”. Autor jest pisarzem hiszpańskim uważanym za twórcę nowożytnej powieści europejskiej. Don Kichot jest jego najpopularniejszym utworem, ale pisał on jeszcze dramaty, nowele i inne powieści.
Akcja toczy się m.in. w La Manczy, Madrycie i Jaskini Montesyna na początku XVII wieku. W książce tej przedstawiona jest „wielka” przygoda błędnego rycerza Kiczano, który zmienił swoje imię na lepiej brzmiące i szlachetniejsze. Długo myśląc nad nim, doszedł do wniosku, że nazywać się będzie Don Kichot z La Manczy. Drugim bohaterem jest jego wierny giermek, wieśniak z sąsiedztwa Sancho Pansa. Główni bohaterowie skonstruowani są na zasadzie kontrastu. Tak, więc Sancho Pansa w działaniu kieruje się zdrowym rozsądkiem, a Don Kichot przeciwnie myśli nieracjonalnie wbrew zdrowemu rozsądkowi. Mimo to wywołują sympatię czytelnika. Don Kichota można porównać do mitologicznego (i tego z opowiadań Iwaszkiewicz), Ikara, który za zrealizowanie swojego marzenia zapłacił śmiercią. Powieść wywołuje nastrój śmiechu, postawa odważnego, przesadnie odważnego Don Kichota, który z brawurą i radością rusza do walki z wyimaginowanymi potworami, rozśmiesza mnie do łez. W utworze mówi narrator 3-osobowy, wszechwiedzący, który ujawnia się w zakończeniu jako czarownik Hamlet. Szczególnie podoba mi się język postaci, który jest zróżnicowany. Don Kichot używa wyszukanego słownictwa, jakby cytował zdania ze średniowiecznych romansów. Sancho natomiast mówi prostym, potocznym językiem.
„-Szczęście sprzyja nam bardziej, niż spodziewaliśmy się, bowiem spójrz, przyjacielu Sancho, oto tam ukazują się nam potworni olbrzymowie, z którymi natychmiast chcę stoczyć bitwę i wyciągnąć w pień.(...)
-Ależ panie miłościwy! – krzyknął Sancho- toż to nie żadne potwory, jeno wiatraki(...).”
Myślę, że książka ta spodoba się wielu czytelnikom. A wybrałam tę książkę, bo wiedziałam, że jest ciekawa i chciałam ją przeczytać. Carvantes jest bardzo dobrym pisarzem i na pewno wielu ludziom przypadnie do gustu. Chciałam przytoczyć jedna z wypowiedzi fachowca odnoszącą się do tej powieści:
„Don Kichote jest zrazu tylko wariatem, a Sancho – tylko wiejskim prostakiem, ulegającym dziwactwom zbakierowanego umysłu swego pana.(...)Mania Don Kichota jest cechą wszystkich reformatorów niezrozumianych przez współczesność, ludzi cnotliwych i mądrych, których występne i zdemoralizowane społeczeństwo uważa za obłąkanych.” Władysław Kopaliński „Słownik mitów i tradycji kultury”.