Czesław Miłosz "do polityka"

Wiersz CZesława Miłosza "do polityka" nie ma określonego gatunku.
Powstał w Krakowie w 1953r., kiedy to panowały rządy komunistyczne.
Wiersz jest utworem, w którym wersy porządkuje rym, czyli regularne rozłożenie akcentów.
Podmiotem lirycznym wiersza jest sam autor.Przemawia on monologiem skierowanym do ludzi w rządzie. Poeta w swoim wierszu używa anafor( "trzykroć błogosławiony po trzykroć przeklęty", "władco dobra albo władco zła"), licznych epitetów (m.in. "gwarne miasta", "krzepkich mów", "dziecinnych głów"), porównań ("oto serce i dziecka w ręku dzierżysz los i twarz twoja zakryta jak golem nad światem"), przezutni (m.in. "ty jesteś dobry i w gronie rodziny pieściłeś nieraz blask dziecinnych głów"), pytań retorycznych (m.in. "co pozostanie z twoich krzepkich mów?").
Wiersz ma na celu przekazanie politykom, że źle robią i powinni zastanowić się nad swoimi rządami. Autorowi chodzi o to, by ci ludzie nie krzywdzili polskich rodzin, mając na uwadze tylko swoje dobro. Przemawia przez Miłosza gorycz, żal; nie zgadza się z tym, ze oni co innego mówią, a co innego robią.
Refleksją tego utworu jest przestroga dla ludzi obłudnych, którzy chcą sprawować władzę w naszym kraju, mając na uwadze bardziej własne korzyści niż dobro naszego kraju.