30 września 1953. Pod Neapolem nurkował w specjalnej kuli (batyskafie) „Trieste” razem ze swoim synem Jacquesem szwajcarski profesor fizyki Auguste Piccard. W tym czasie profesor Auguste Piccard miał prawie 70 lat. Zszedł on na dno Morza Śródziemnego na głębokość 3150 m. Dotychczasowe rekordy nurkowania na głębokościach należały – od 14 sierpnia 1953 r. do dwóch francuskich oficerów z Instytutu Badań Podwodnych w Tulonie. W statku podwodnym „F.N.R.S. 3”, również wg projektu Piccarda, zeszli on do głębokości 2100 m.
Ciśnienie na kabinę o kulistym kształcie, umieszczoną na spodniej stronie statku „Trieste”, wynosiło 315 atmosfer.
Atmosfera fizyczna, atmosfera normalna, atm, umowna jednostka ciśnienia równa ciśnieniu, jakie na podstawę wywiera słup rtęci o wysokości 760 mm w temperaturze 273,16 K (0C), przy normalnym przyspieszeniu ziemskim (1 atm = 1013,25 hPa).
1960. Podczas wielu wypraw morskich, Szwajcar Jacques Piccard, syn i współpracownik fizyka Auguste Piccarda osiąga coraz większe głębiny morskie, aby wreszcie dotrzeć do najgłębiej położonego punktu w morzach świata.
Pojazd nurkujący, skonstruowany przez Auguste Piccarda jest kulą, batysferą „Trieste”, wykonaną ze stali stopowej (chrom, nikiel, molibden), wiszącą na pływaku, nie kompensowanym ciśnieniowo. Wraz z Donaldem Walshem Jacques Piccard opuszcza się najpierw w głębinę Challengera w Rowie Mariańskim na zachodnim Pacyfiku na głębokość 10 970 m, osiągając dno. W tym samym roku udaje się im osiągnąć głębię 11 521 m.
Andrzej Wijas
źródła:
1. Kronika Techniki, 1992
2. Multimedialna Encyklopedia Powszechna Fogra 1999
Czas czytania: 1 minuta
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.