Problem poruszony w dramacie L.Kruczkowskiego nie był problemem wyłącznie niemców.

Dramat L. Kruczkowskiego Pt. "Niemcy" pokazuje przekrój społeczeństwa niemieckiego podczas wojny, wskazując na różnorodność postaw. Wśród postaci występujących w utworze jest również profesor Sonnenbruch, wybitny naukowiec, który mówi o sobie, że jest uczciwym Niemcem.

Postawę Sonnebrucha cechowała przede wszystkim ucieczka przed realnym światem. Profesor traktował swoje badania naukowe jako kryjówkę przed rzeczywistością, dającą zwolnienie od odpowiedzialności za wydarzenia wojenne. Nie dopuszczał do siebie myśli, że jego badania są wykorzystywane do tworzenia coraz doskonalszych środków masowej zagłady. Za wszelką cenę starał się odciąć od okrucieństw faszystowskich, jednak wyrażał to głównie za pomocą słów i drobnych gestów, jak np. w sytuacji, gdy nie przyjął od swej córki Ruth koniaku z okupowanej przez Niemców Francji. Powtarzał też, że jego syn Willi, fanatyczny i cyniczny oficer SS, był największą klęską jego życia. Sonnenbruch wierzył, że za pomocą tych drobnych gestów uda mu się ocalić w sobie system wartości, jaki wyznawał przed dojściem Hitlera do władzy.

Słaby charakter Sonnenbrucha ujawnił się z podwójną siłą, gdy zjawił się u niego Peters, dawny przyjaciel, który zbiegł z obozu i był ścigany przez policję. Profesor zaofiarował mu pewną sumę pieniędzy, aby jak najszybciej pozbyć się go ze swego domu. Ukrycie Petersa było czynem, który dla Sonnenbrucha nie wchodził w rachubę, ponieważ był zbyt ryzykowny.
Petersa ukryła Ruth, narażając przy tym samą siebie. Później, gdy uciekinier wyszedł z ukrycia, przeprowadził z profesorem długą rozmowę. Rozmowa ta wstrząsnęła Sonnenbruchem, sprawiając, że dotychczasowy światopogląd profesora uległ rozbiciu. Sonnenbruch przez cały czas trwania wojny aż do momentu rozmowy z Petersem czynił wszystko, aby nie dopuścić do siebie niektórych myśli i uniknąć kłopotliwych pytań. Okazuje się jednak, że ponosi klęskę moralną, że świat, w którym się zamknął, miał bardzo kruche podstawy.

Synem profesora jest Will Sonnenbruch. Jest on wysokim urzędnikiem SS – zaciekłym faszystą i nacjonalistą. Jego szowinistyczna postawa oddana ideologii faszyzmu doprowadza do tego, że zaprzedaje swoją siostrę Ruth, wtedy gdy wykazała swoją odwagę pomagając zbiegowi z obozu koncentracyjnego. Jest ona jedną z osób, dla której postawa ojca jest zdradą ideałów. Ruth jest artystką, „chce żyć mocno”, i to ona podejmuje decyzje o pozostaniu Joachima Petersa w domu. Nie robi tego z politycznych sympatii, gdyż, jak sama mówi, nie zna się ta tym ani nie chce mieć z tym nic wspólnego, lecz dlatego, iż jest przekonana, że gdyby ojciec miał trochę więcej siły to postąpiłby tak samo. Jednak nie wszyscy Niemcy, pomimo człowieczeństwa, byli w stanie przeciwstawić się nacjonalistycznej ideologii Hitlera.
Jednym z nich był żandarm Hoppe. Chce on być dobry i uczciwy wobec innych i samego siebie, lecz nie jest to łatwe gdyż otoczony jest ludźmi czyhającymi na okazję, aby wytropić jego nielojalność wobec Rzeszy. Jest tchórzem, więc z bólem w sercu poddaje się rozkazom.
Jednak w tym świecie zawładniętym przez faszyzm są ludzie, którzy chcą i umieją przeciwstawić się szerzącemu złu. Jeden z nich, to Joachim Peters. Jest on ukrywającym się zbiegiem z obozu koncentracyjnego. Walczy przeciw reżimowi, opiera się złu i uważa, że są większe wartości niż życie ludzkie: „Wolno (narażać życie człowieka) jeżeli chodzi o cos więcej niż życie człowieka.”.

Leon Kruczkowski w swoim dramacie ukazuje nam złożoność postaw Niemców wobec ideologii faszyzmu. Chciał pokazać szeregi postaci niemieckich, powiązanych węzłami osobistymi, należących do jednej rodziny, którzy mają taki czy inny stosunek do hitlerowskiej rzeczywistości.

Akemi