Antygona jako postać nieprzeciętna

Na szczególną uwagę w tragedii Sofoklesa zasługuje tytułowa bohaterka Antygona. Jest ona córką Jokasty i Edypa, siostrą Ismeny i braci Polinejkesa i Eteokla, wokół których toczy się konflikt utworu. Główna bohaterka zachowuje się w sposób nieprzeciętny wobec problemu stanowiącego sedno akcji.

Rzadko spotkać można osobę tak wysoce bogobojną jak Antygona. Najwyżej ceniła prawo boskie, a sprawa pochówku zmarłego brata była priorytetowa. Sama wierzyła, że wobec śmierci wszyscy są równi:" A jednak Hades pożąda praw równych". Ta świadomość stała się podstawą wypełnienia obowiązków wobec Bogów i rodziny.

Cechą wyróżniającą bohaterkę jest nieprzeciętna odwaga. Przyznała się przed Kreonem, że złamała jego prawo wiedząc, jaka kara ją spotka. Młoda dziewczyna, a nie boi się śmierci w strasznych warunkach. W rozmowie z królem Teb jest wręcz zuchwała i harda. To czyni z niej postać wyjątkową.

Nieprzeciętność Antygony potwierdza jej honorowa postawa wobec Ismeny, która chce wziąć na siebie pół winy. Córka Edypa ma świadomość, że należy odpowiadać za swoje czyny. Na śmierć idzie z podniesioną głową mimo, że żal jej życia.

Moim zdaniem osoba, która zachowuje taką postawę, zapewne może sięgać po miano nieprzeciętnej.