Analiza wiersza Anny Świrszczyskiej w liście do nauczycielki

Szanowna Pani ….. (Panie….)

Piszę do pani ten skromny list, gdyż przeczytałem ostatnio bardzo interesujący wiersz i chciałbym , aby skorygowała pani moje wnioski na temat opisanego niżej wiersza.
Utwór, o którym piszę jest autorstwa Anny Świrszczyńskiej i nosi tytuł „Budując barykadę”.
Tematem wiersza jest strach, towarzyszący stawianiu barykady. Podmiotem lirycznym w tym utworze są szarzy ludzie, którzy pomimo różności swoich zawodów, muszą zjednoczyć się w jednakim wysiłku i postawić barykadę. Autorka przemawia w 3 osobie liczby mnogiej („baliśmy się”), co przekonuje nas o fakcie, iż uczestniczyła w wydarzeniach, które opisuje. Poetka zastosowała następujące środki stylistyczne:
-powtarzające się refreny:
„baliśmy się”,
„wszystko tchórze”,
-anaforę:
„Upadła na ziemię (…)
Upadł na ziemię (…)
Upadł (…)”.
Wiersz zbudowany jest z pięciu całostek logicznych, o ilości wersów od dwóch do sześciu, każdy o innej liczbie sylab. Autorka nie zastosowała w utworze środków interpunkcyjnych i rymów- jest to wiersz biały.
Uważam, że poetka chciała przelać na papier pamięć o zwykłych ludziach, którzy oderwani od swoich robót musza przystosować się do działań wojennych, jakim jest stawianie barykady. W utworze pokazany został brak fachowych materiałów, służących do budowy blokad (jakimi są np. zasieki), które trzeba zastąpić przedmiotami codziennego użytku:
„Upadł na ziemię aptekarz
Wlokąc drzwi od ubikacji,”,
„Upadła na ziemię służąca
Dźwigając kamień z bruku”.
W wierszu zachowany został przenikający wszystkich strach, który jednak udało się przezwyciężyć i pomimo wszelkich utrudnień postawic barykadę.
Kończąc mój list, chcę serdecznie panią pozdrowić. Proszę również o jak najszybszą odpowiedź w związku z wierszem, który pani przedstawiłem. Uczeń