Analiza utworu "Naszyjnik" Guy'a de Maupassanta.

Guy de Maupassant - (1850–1893), pisarz francuski, przedstawiciel nurtu zwanego naturalizmem, zasłynął jako autor około trzystu nowel zebranych w kilkunastu tomach. Utwory tego pisarza przedstawiały ironiczny i satyryczny obraz ówczesnego społeczeństwa. Obok elementów komizmu opowiadania de Maupassanta, takie jak słynna „Baryłeczka” czy utwory zebrane w tomach „Dom pani Tellier” (1881) i „Iwetta” (1884), zawierały pesymistyczną i naturalistyczną refleksję na temat ludzkiej kondycji, moralności i stosunków społecznych. Pisarz był również autorem powieści, m.in. „Historii pewnego życia” (1883) i „Bel Ami” (1885), a także relacji z podróży i sztuk teatralnych.

I CZAS POWSTANIA – II połowa XIX wieku, pozytywizm (realizm)

II PODEJMOWANY TEMAT -
Pisarz demaskuje bezmyślność ludzi, którzy dla spełniania
Swoich próżnych ambicji poświęcają wszystko. Przedstawia niemożność dostosowania się do swojego stanu społecznego, brak zadowolenia z życia oraz przekonanie, że dzięki pieniądzom można osiągnąć szczęście.

III GŁÓWNI BOHATETOWIE –
Pani Loisel: kobieta pochodząca z ubogiej, urzędniczej
Rodziny. Śliczna, zniewalająca. Była niezadowolona ze swojej pozycji społecznej, zmanierowana, próżna, nie potrafiła się z niczego cieszyć.

Pan Loisel: urzędnik, kochał swoją żonę, starał się spełniać jej pragnienia, rezygnując z własnych; był opiekuńczy, troskliwy. Starał się cieszyć z tego, co posiada.

IV POETYKA UTWORU

TYP BOHATERA – bowaryczny

GATUNEK - nowela

CHARAKTER SWIATA PRZEDSTAWIONEGO – Przedstawiony jest świat realistyczny. Bohaterowie obracają się w kręgach francuskich mieszczan, pochodzą z rodzin urzędniczych. Nie są bardzo zamożni, ale mogą sobie pozwolić na godne warunki życia – porządne mieszkanie, służąca... Jednak starają się dowieść, że są lepsi, że stać ich na więcej, wstydzą się swojej pozycji, udają, oszukują, stwarzają pozory. Dla państwa Louisel okazuję się to zgubne.

ŚRODKI EKSPRESJI - Język zwięzły, precyzyjny. Dbałość o szczegóły. Autor stosuje epitety i dokładne opisy. Używa metafor, angażuje zmysły odbiorców (np. przy opisie mieszkania marzeń pani Louisel). Bardzo wyraźna jest metoda kontrastu. Życie realne przeciwstawia życiu urojonemu. Występuje kontrast między małżonkami – między sposobem ich bycia, zachowaniem, podejściem do życia. De Maupassant buduje dynamikę utworu poprzez wyraźne wyodrębnienie części, zwiększenie emocji i ich spadek. Zawiązanie akcji, bal, zguba... Buduje napięcie.

KONTEKST – biograficzny. Autor oparł swoją nowelę na własnych przeżyciach, ponieważ sam pochodził z rodziny urzędniczej, znał realia życia takich ludzi.

V SYSTEM WARTOŚCI –

Gł. Bohaterka – pani Louisel kieruje się w życiu głównie wartościami materialnymi. Pragnie żyć w luksusie, uważa, że zasługuje na wyższą pozycję społeczną. Pragnie „błyszczeć” w towarzystwie, imponować innym. Również w przyjaźni nie kieruje się szczerymi uczuciami - wykorzystuje przyjaciółkę, podziwia ją tylko za bogaty wystrój mieszkania i styl życia.

Gł. Bohater – W życiu kieruje się miłością do żony, stara się o spełnianie jej pragnień, dba o nią. Rezygnuje nawet z własnych marzeń.

Guy de Maupassant szydząc z zachowania głównej bohaterki pragnie nam przedstawić, że dobra materialne, wysoka pozycja społeczna, czy wprawianie w zazdrość i zachwyt innych ludzi nie są najważniejszymi wartościami, którymi powinniśmy kierować się w życiu.