Dzieci nie ryby – głos mają – czy aby na pewno? Jak w świecie wyrosłym z dzieciństwa respektowane są prawa najmniejszych?

W ostatnich latach coraz większą uwagę przywiązuje się do dzieci i ich praw.W 1989r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ została podpisana Konwencja Praw Dziecka. Dotyczy ona osób, które nie ukończyły 18 roku życia. W jej skład wchodzą : prawa i wolności osobiste, prawa socjalne, kulturowe i polityczne.
a) prawa i wolności osobiste to: prawo do życia i rozwoju, prawo do tożsamości, do swobody myśli, sumienia i wyznania, do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach dotyczących dziecka w postępowaniu administracyjnym i sądowym, prawo do wychowania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi, prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa
b) prawa socjalne : prawo do odpowiedniego standardu życia, do ochrony zdrowia, do zabezpieczenia socjalnego, wypoczynku i czasu wolnego
c) prawa kulturowe : prawo do nauki bezpłatnej i obowiązkowej w zakresie szkoły podstawowej, prawo do korzystania z dóbr kulturowych, prawo do informacji, do znajomości swoich praw
d) prawa polityczne : prawo do stowarzyszania się

Pojawia się pytanie: jak tak naprawdę prawa dziecka są respektowane? Czy wszyscy dorośli się do nich dostosowują? Czy wszystkie dzieci znają swoje prawa? Prześledźmy teraz wszystkie punkty konwencji praw dziecka i zastanówmy się nad odpowiedzią na te pytania.
Prawo do życia i rozwoju jest w naszym kraju szczególnie respektowane bowiem zawarte jest w Konstytucji RP. Na rodzicach spoczywa obowiązek utrzymywania do 18-tego roku życia i dopilnowania obowiązku szkolnego do 16- tego roku życia dziecka. Jeśli dziecko chce się kształcić dalej, rodzice muszą go dalej utrzymywać.Jednak nie zawsze mają do tego odpowiednie warunki finansowe.
Każde dziecko ma prawo do wychowania w rodzinie.Jeśli rodzice się rozwiodą i dziecko będzie mieszkać z matką, ojciec musi łożyć na jego utrzymanie do momentu kiedy dziecko przestanie się kształcić. Ma także prawo widywania się z rodzicem, z którym nie mieszka,w wyznaczonych dniach w miesiącu.
Jeśli rodzina jest patologiczna, dziecko może zamieszkać w Domu Dziecka.
Tak samo jak dorośli, wszystkie dzieci mają prawo do wyrażania swoich myśli, prawo do wyznania (nie muszą uczęszczać na lekcje religii w szkole) i do występowania w swoich sprawach. Służy temu instytucja rzecznika Praw Dziecka, ale nie wszyscy uczniowie są w pełni zadowoleni z jej działalności.

Przemoc fizyczna i psychiczna wobec dzieci podlega odpowiedzialności karnej. Jednak codziennie prasa i telewizja dostarcza pojedynczych drastycznych przykładów maltretowania dzieci.
Wszystkie dzieci mają prawo do ochrony zdrowia oraz do życia na odpowiednim standardzie. Jednak nie każde dziecko ma dobre warunki do życia.Często rodziców nie stać na odpowiednie leczenie swoich dzieci.

Każdy młody człowiek ma prawo do bezpłatnej nauki i poszerzania swoich horyzontów. Może zdawać i uczęszczać do każdej państwowej szkoły i uczelni. Tak jak każdy człowiek, ma prawo do informacji i znajomości swoich praw. Ma również prawo do wypoczynku ( przerwy świąteczne, ferie,wakacje) i czasu wolnego.
Jak każdy dorosły człowiek, dziecko może przynależeć do każdej organizacji społecznej stworzonej dla dzieci i młodzieży (np. harcerstwo).
W szkołach działają samorządy uczniowskie, których zadaniem jest m.in. reprezentowanie zdania uczniów w życiu szkoły.Ponadto każda szkoła posiada swój własny statut, który zawiera prawa i obowiązki ucznia.

Tak wygląda sprawa praw dziecka w Polsce. Podobnie jest w innych krajach dobrze rozwiniętych. Sytuacja na świecie nie jest jednak tak dobra. W wielu krajach islamskich dziewczęta nie mogą się kształcić, muszą zasłaniać twarze i są wydawane za mąż w bardzo młodym wieku, bez ich zgody.
W Indiach, Bangladeszu oraz w wielu krajach afrykańskich dzieci zmuszane są do pracy i żebrania przez swoich rodziców. Są bite i poniżane...