Charakterystyka Michasia

Michaś to jedenastoletni bohater noweli pt. "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela". Akcja utworu rozgrywa się w czasie zaborów - postępującej germanizacji, próbie niszczenia polskości. Chłopiec wraz ze swym ojcem wynajmował pokój w Poznaniu. Michaś, mimo iż był Polakiem, uczeszczał do drugiej klasy niemieckiego gimnazjum. Pochodził on z rodziny szlacheckiej z patriotycznymi tradycjami. Ojciec jego zginął wskutek ran odniesionych w powstaniu styczniowym, w czasie ktorego rodzina straciła majątek. Matka wraz z siostrą Lolą mieszkała w Zalesiu. Michaś był ostatnim z rodu, toteż jego mama wiązała z nim wielkie nadzieje. Wymarzyła sobie przyszłość syna: "staniesz sie krajowi i mnie pociechą".

Chłopiec był delikatny i subtelny, a zarazem "mały i wątły" - uginał sie pod ciężarem tornistra. Miał delikatne rysy, "czoło z cieniem padającym od bujnych włosów". Łagodny zarys brwi dodawał mu dziewczęcej urody. Pan Wawrzynkiewicz stwierdził nawet, że Michaś przypomina mu jego matkę. Jednak o wielkim zmęczeniu chłopca świadczyły zmarszczki w kątach oczodołów oraz smutne oczy.

"Było to dziecko średnich zdolności, ale tak wytrwałe i przy całej słodyczy taką obdarzone siłą charakteru, jakiej nie zdarzyło mi sie spotkać w zadnym innym chłopcu". Tak powiedział o Michasiu nauczyciel. Byłby sobie chłopak poradzil z nauką, ale gubił go fatalny akcent. Pogrążała go rownież jego nadwrażliwość i płacz "z lada powodu".

Chłopiec z wielkiej miłości do matki za wszelka cene starał sie zdobyć dobre stopnie w zgermanizowanej szkole. Wiedział, jak wielkie nadzieje z nim wiąże i starał sie z całych sił, aby jej nie zawieść. Michaś uczył sie pilnie, a na dodatek bardzo często, przez co nie miał czasu na odpoczynek i zabawę. Mobilizowały go stale listy od matki i jego wlasne marzenia o celujacyh ocenach na świadectwie. Jednak im więcej pracował, tym bardziej słabł psychicznie i fizycznie. Jednym słowem przeżywał dramat, do ktorego przyczyniła sie rozwnież jego nadwrażliwoś na złe i przykre słowa. Chłopiec bardzo łatwo załamał sie.

Michaś był wartościowym człowiekiem:prawym, uczciwym i kochającym. Jednak ludzie tacy jak on nie wytrzymują długo psychicznie. Został on zniszczony przez nauczycieli ponieważ był Polakiem nie rokującym nadziei na to, ze kiedykolwiek stanie sie Niemcem.

Michaś wywołuje we mnie odmienne uczucia. Z jednej strony współczuję bohaterowi, zaś z drugiej czuję nienawiść do winnych jego śmierci. Podziwiam go za jego wytrwałość i upór w dążeniu do celu. Michas stał sie moim wzorem do naśladowania.