profil

Pascal i Archimedes - prawa i najważniejsze pojęcia

Ostatnia aktualizacja: 2020-10-17
poleca 84% 2821 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

PASCAL Blaise, 1623-62, francuski matematyk, fizyk, pisarz i filozof; związany z jansenizmem; sformułował zasadę indukcji matematycznej, badał zjawiska dotyczące ciśnienia atmosferycznego i hydrostatyki (prawo Pascala); współtwórca rachunku prawdopodobieństwa; głosił autonomię racjonalnego myślenia i zasadę rozdziału między nauką (porządkiem rozumu) a wiarą (porządkiem serca), akcentował rozdarcie człowieka między Bogiem a światem; Myśli (1670, wydanie polskie 1921), Prowincjałki (1656-57, wydanie polskie 1921).

Prawo Pascala - podstawowe prawo statyki płynów, które mówi, że w każdym miejscu w płynie (cieczy lub gazie) różnica ciśnienia całkowitego oraz ciśnienia hydrostatycznego (wywieranego przez własny ciężar płynu) jest taka sama.

PASCALA PRAWO: jeżeli na powierzchnię cieczy wywierane jest ciśnienie (na tyle duże, że można pominąć działanie siły ciężkości), to w każdym punkcie cieczy panuje jednakowe ciśnienie równe ciśnieniu zewnętrznemu; sformułowane 1653 przez B. Pascala; na prawie Pascala opiera się działanie prasy hydraulicznej.

CIŚNIENIE, skalarna wielkość fizyczna określona stosunkiem wartości siły, działającej prostopadle do powierzchni, do pola tej powierzchni; jednostką w układzie SI jest paskal (Pa).

CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE, ciśnienie, jakie wywiera powietrze atmosferyczne na powierzchnię Ziemi i na wszystkie znajdujące się w nim przedmioty; na danym poziomie jest równe ciężarowi słupa powietrza (o jednostkowej podstawie), znajdującego się ponad tym poziomem; na poziomie morza średnia wartość ciśnienia atmosferycznego wynosi 1013,25 hPa (tzw. ciśnienie normalne); najniższe wartości osiąga ciśnienie atmosferyczne w środku cyklonu tropikalnego (poniżej 960 hPa), najwyższe - w centrum wyżu (do ok. 1080 hPa).

CIŚNIENIE HYDROSTATYCZNE, ciśnienie wywierane przez słup płynu (podlegającego działaniu siły ciężkości) o wysokości h, równe gh ( - gęstość płynu, g - przyspieszenie ziemskie).

ARCHIMEDES, ok. 287-212 p.n.e., grecki matematyk i fizyk; jeden z najwybitniejszych uczonych starożytności; podał metodę obliczania objętości brył oraz dość dokładne oszacowanie liczby ; twórca podstaw statyki (zasada dźwigni) i hydrostatyki (prawo Archimedesa); autor wielu wynalazków, m.in. czerpadła ślimakowego (śruba Archimedesa), machin obronnych.

ARCHIMEDESA PRAWO: ciało zanurzone w cieczy (np. w wodzie) traci pozornie na ciężarze tyle, ile waży ciecz wyparta przez to ciało; słuszne też w przypadku gazu.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 2 minuty